تاثیر سه شیوه ی تمرینی هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر غلظت CRP پلاسمای بیماران دیابتی نوع دو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر سه شیوه ی تمرینی هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر غلظت CRP پلاسمای بیماران دیابتی نوع دو دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر سه شیوه ی تمرینی هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر غلظت CRP پلاسمای بیماران دیابتی نوع دو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر سه شیوه ی تمرینی هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر غلظت CRP پلاسمای بیماران دیابتی نوع دو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر سه شیوه ی تمرینی هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر غلظت CRP پلاسمای بیماران دیابتی نوع دو :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصلنامه دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (اسرار)

تعداد صفحات :۱۳

مقدمه: مطالعات مختلف نشان دهنده ی نقش عوامل التهابی در ایجاد و پیشرفت عوارض ناشی از دیابت هستند. در میان این بیومارکرهای التهابی CRP، سریع ترین واکنش دهنده ی فاز حاد است که افزایش می یابد و با درمان موفقیت امیز سریع به حد طبیعی بازمی گردد. مطالعات متعددی اثر ضدالتهابی تمرین های ورزشی را در مطالعات مقطعی و طولی تایید می کنند و به تاثیر آن بر سایتوکین های مختلف التهابی و پیش التهابی اشاره کرده اند. به همین منظور این مطالعه به مقایسه ی سه شیوه ی تمرینی مختلف بر CRP پلاسمای بیماران دیابتی نوع دو پس از ده هفته تمرین طراحی شده است.مواد و روش ها: برای انجام این پژوهش ۵۲ بیمار دیابتی نوع دو (۶۵-۴۰ سال) به طور تصادفی به چهار گروه تمرینی هوازی، مقاومتی، ترکیبی (هوازی و مقاومتی) و کنترل تقسیم شدند. در هر گروه سیزده نفر قرار گرفت. تمرین های سه بار در هفته، هر جلسه شصت دقیقه به مدت ده هفته به طول انجامید. پروتئین واکنش دهنده با حساسیت بالا (hs-CRP) در ابتدا و در پایان مطالعه به روش الایزا اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ در سطح معنی داری (P0.05) استفاده شد.نتایج: یافته های تحقیق نشان داد که تمرین هوازی به مدت ده هفته به طور معنی داری سطح hs-CRP را کاهش داد. سطح hs-CRP در اثر تمرین مقاومتی به مدت ده هفته تغییر معنی داری نداشت (P>0.05). تمرین ترکیبی به طور معنی داری سطح CRP را کاهش داد و این کاهش نسبت به گروه هوازی به تنهایی بارزتر بود.نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش تجویز تمرین های ورزشی هوازی و به ویژه ترکیبی می تواند روش مناسبی برای جلوگیری از بالا رفتن بیومارکرهای التهابی مثل CRP در بیماران دیابتی نوع دو باشد درنتیجه با انجام مطالعات بیشتر در آینده شاید برای جلوگیری از بروز عوارض دیابت مفید باشد.

کلید واژه: CRP، دیابت نوع دو، ورزش استقامتی، ورزش قدرتی