بهینه سازی کاربرد کودهای نیتروژن، فسفر و دامی در زراعت گندم پاییزه (.Triticum aestivum L) با استفاده از روش سطح-پاسخ (RSM)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بهینه سازی کاربرد کودهای نیتروژن، فسفر و دامی در زراعت گندم پاییزه (.Triticum aestivum L) با استفاده از روش سطح-پاسخ (RSM) دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بهینه سازی کاربرد کودهای نیتروژن، فسفر و دامی در زراعت گندم پاییزه (.Triticum aestivum L) با استفاده از روش سطح-پاسخ (RSM)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بهینه سازی کاربرد کودهای نیتروژن، فسفر و دامی در زراعت گندم پاییزه (.Triticum aestivum L) با استفاده از روش سطح-پاسخ (RSM)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بهینه سازی کاربرد کودهای نیتروژن، فسفر و دامی در زراعت گندم پاییزه (.Triticum aestivum L) با استفاده از روش سطح-پاسخ (RSM) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهشهای زراعی ایران

تعداد صفحات :۲۲

نیاز روزافزون به تولید گندم به عنوان اصلی ترین منبع تامین انرژی جوامع انسانی، استفاده گسترده از کودهای شیمیایی را به ویژه در کشورهای در حال توسعه به دنبال داشته است. اولین گام در جهت کاهش مصرف کودهای شیمیایی و پیش گیری از پی آمدهای منفی زیست محیطی حاصل، بهینه سازی مصرف و افزایش کارایی این نهاده ها است. در این راستا و به منظور برآورد مقادیر بهینه مصرف کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر و کود دامی در زراعت گندم، با استفاده از روش سطح- پاسخ، آزمایشی در قالب باکس- بنکن طراحی و طی دو سال زراعی ۹۱-۱۳۹۰ و ۹۲-۱۳۹۱ اجرا شد. تیمارهای آزمایشی با توجه به سطوح بالا و پایین کود نیتروژن (صفر و ۳۰۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار)، کود فسفره (صفر و ۲۰۰ کیلوگرم P2O5 در هکتار) و کود گاوی (صفر و ۳۰ تن در هکتار) طراحی شدند، به طوری که نقطه مرکزی در هر تیمار سه مرتبه تکرار شد و کلا ۱۵ ترکیب تیماری به دست آمد. عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد پنجه بارور، محتوای نسبی رطوبت، تلفات نیتروژن و کارایی مصرف نیتروژن به عنوان متغیرهای وابسته مورد اندازه گیری قرار گرفتند. سپس با استفاده از مدل رگرسیونی گام به گام و برازش تابع درجه دو کامل به داده ها، سطوح پاسخ متغیرهای وابسته تحت تاثیر تیمارها محاسبه شد. نتایج نشان داد که با افزایش مصرف نیتروژن و فسفر تا سطح ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه افزایش یافت. تعداد پنجه بارور در بوته در سطح ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن، با افزایش مصرف فسفر از صفر تا ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار، به صورت تقریبا خطی افزایش یافت. محتوای نسبی رطوبت با افزایش سطح مصرف کود دامی افزایش یافت. تلفات نیتروژن به موازات افزایش سطوح مصرف نیتروژن و کود دامی، به صورت خطی افزایش یافت. روند افزایش کارآیی مصرف نیتروژن، به موازات افزایش کاربرد نیتروژن و فسفر به صورت تابع درجه دو کاهشی بود. مقادیر بهینه شده کودهای نیتروژن، فسفر و دامی بر اساس سه سناریوی اقتصادی، زیست محیطی و اقتصادی- زیست محیطی برآورد شد. در سناریوی اقتصادی، مصرف ۱۴۵ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص، ۲۰۰ کیلوگرم در هکتار فسفر و ۱۸ تن در هکتار کود دامی، منجر به تولید ۶۵۰۰ کیلوگرم در هکتار عملکرد دانه و کارآیی مصرف نیتروژن برابر با ۱۰.۴۹ کیلوگرم دانه بر کیلوگرم نیتروژن مصرفی شد. در سناریوی زیست محیطی، با مصرف ۲۱ کیلوگرم در هکتار نیتروژن، بدون کاربرد فسفر، با مصرف ۱۶ تن در هکتار کود دامی، عملکرد دانه ای برابر با ۳۱۶۰ کیلوگرم در هکتار و کارآیی مصرف نیتروژن برابر با ۹.۰۸ کیلوگرم دانه بر کیلوگرم نیتروژن مصرفی حاصل شد. در سناریوی اقتصادی- زیست محیطی، کاربرد ۱۴۵ و ۳۴ کیلوگرم در هکتار به ترتیب نیتروژن و فسفر و ۳۰ تن در هکتار کود دامی، عملکرد دانه ای برابر با ۴۰۳۱ کیلوگرم در هکتار داشت و افزایشی ۳۶ درصدی در کارآیی مصرف نیتروژن نسبت به سناریوی اقتصادی (۱۶.۵۰ در برابر ۱۰.۴۹) را به دنبال داشت. با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که برای تولید گندم پاییزه، سناریوی اقتصادی-زیست محیطی نسبت به دو سناریوی دیگر اولویت داشته باشد، هرچند، منافع و مضار هر سناریو در برابر سناریوهای دیگر، باید در عمل و تحت شرایط واقعی سنجیده و نسبت به کاربرد آن تصمیم گیری شود.

کلید واژه: تلفات نیتروژن، سناریوی اقتصادی، زیست محیطی، طرح باکس بنکن، عملکرد دانه، کارآیی زراعی مصرف نیتروژن