اثر تنش خشکی و تلقیح قارچ های میکوریز و باکتری های همزیست بر شاخص های رویشی گیاه نخود (.Cicer arietinum L)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تنش خشکی و تلقیح قارچ های میکوریز و باکتری های همزیست بر شاخص های رویشی گیاه نخود (.Cicer arietinum L) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تنش خشکی و تلقیح قارچ های میکوریز و باکتری های همزیست بر شاخص های رویشی گیاه نخود (.Cicer arietinum L)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تنش خشکی و تلقیح قارچ های میکوریز و باکتری های همزیست بر شاخص های رویشی گیاه نخود (.Cicer arietinum L)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تنش خشکی و تلقیح قارچ های میکوریز و باکتری های همزیست بر شاخص های رویشی گیاه نخود (.Cicer arietinum L) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله الکترونیک مدیریت خاک و تولید پایدار

تعداد صفحات :۱۷

سابقه و هدف: خشکی، گرما و سرما به ترتیب مهم ترین تنش های غیر زنده در گیاه نخود می باشند. ۹۰ درصد تولید جهانی نخود در نواحی است که تولید در آن ها به بارندگی وابسته است و تنش در اواخر فصل، عمده ترین عامل محدودکننده رشد می باشد. بهبود ویژگی های ریشه (طول و حجم ریشه) یکی از روش های افزایش مقاومت به خشکی در نخود است. همزیستی میکوریزی با مکانیسم های مختلف از جمله بهبود تغذیه گیاه در شرایط تنش خشکی، بهبود پتانسیل آب برگ، افزایش طول و عمق نفوذ ریشه ها، افزایش سطح تماس ریشه ها با خاک، افزایش تعادل متابولیت ها در گیاه مقاومت به خشکی گیاه میزبان را افزایش می دهد. هدف این پژوهش بررسی اثر تنش خشکی و تلقیح قارچ های میکوریز بر شاخص های رویشی گیاه نخود بود.مواد و روش ها: جهت ارزیابی تاثیر تنش خشکی و نقش قارچ های میکوریزی در تعدیل اثرات خشکی، آزمون گلخانه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه در خاکی آهکی، غیرشور و غیرگچی در قالب آزمایش کرت های خرد شده بر روی گیاه نخود انجام شد. سطوح رطوبت خاک شامل رطوبت ظرفیت زراعی (رطوبت در ۰.۳- بار معادل ۲۸ درصد وزنی خاک)، تنش رطوبتی ملایم (رطوبت در ۵- بار معادل ۱۵ درصد وزنی خاک) و تنش رطوبتی شدید (رطوبت در ۱۰ – بار معادل ۹ درصد وزنی خاک) به عنوان کرت های اصلی و تلقیح با قارچ های میکوریز شامل تلقیح با Glomus mosseae، تلقیح با G. intraradices، تلقیح با هر دو قارچ و شاهد بدون تلقیح و نیز تلقیح گیاهان با باکتری های همزیست (مزوریزوبیوم) در دو سطح با و بدون تلقیح، به عنوان کرت های فرعی منظور شدند. بذور نخود رقم ILC 482 در گلدان های حاوی ۱۵ کیلوگرم خاک لوم شنی کشت و پس از ۹۵ روز گیاهان برداشت شدند و برخی شاخص های رویشی در آن ها اندازه گیری گردید.یافته ها: نتایج نشان داد اثر سطوح رطوبت بر تعداد غلاف، تعداد دانه، وزن خشک بخش هوایی و ریشه، ارتفاع بوته و حجم ریشه معنی دار بود. تلقیح باکتری های مزوریزوبیوم تمام شاخص های اندازه گیری شده (به جز زمان گلدهی) را در مقایسه با شاهد بدون باکتری به طور معنی دار افزایش داد. اثرات متقابل رطوبت´میکوریز و نیز اثرات متقابل سه جانبه رطوبت´ میکوریز´باکتری تنها بر وزن خشک اندام هوایی نخود معنی دار گردید. با کاهش رطوبت خاک از FC به ۵- و ۱۰- بار، وزن خشک بخش هوایی نخود در تیمار شاهد بدون قارچ به ترتیب ۴۷.۳ و ۷۸.۵ درصد کاهش نشان داد در حالی که در تیمار تلقیح قارچ G. mosseae این ارقام ۴۰.۵ و ۷۱.۲ درصد و در تیمار G. intraradices 37.7 و ۷۲.۵ درصد بود. در تیمار تلقیح توام دو قارچ در رطوبت ۱۰-بار کاهش معادل ۷۸ درصد بود ولی در رطوبت ۵- بار نه تنها وزن خشک کاهش نیافت بلکه به میزان ۲۲ درصد افزایش نشان داد.نتیجه گیری: تنش رطوبتی باعث کاهش قابل توجه تعداد دانه در بوته های نخود گردید. تلقیح قارچ های میکوریزی به گیاه نخود کاهش وزن خشک ناشی از تنش رطوبتی را تخفیف داد. اثر مفید قارچ ها در حضور باکتری های مزوریزوبیوم بهتر ظاهر شد.

کلید واژه: قارچ گلوموس، گره ریشه، مزوریزوبیوم، مقاومت به خشکی، مکش رطوبتی