اثر دانه سویای برشته در مقایسه با کنجاله سویای لیگنوسولفاته بر عملکرد گاوهای هلشتاین شیرده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر دانه سویای برشته در مقایسه با کنجاله سویای لیگنوسولفاته بر عملکرد گاوهای هلشتاین شیرده دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر دانه سویای برشته در مقایسه با کنجاله سویای لیگنوسولفاته بر عملکرد گاوهای هلشتاین شیرده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر دانه سویای برشته در مقایسه با کنجاله سویای لیگنوسولفاته بر عملکرد گاوهای هلشتاین شیرده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر دانه سویای برشته در مقایسه با کنجاله سویای لیگنوسولفاته بر عملکرد گاوهای هلشتاین شیرده :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در نشخوار کنندگان

تعداد صفحات :۲۴

سابقه و هدف: استفاده از سویای برشته در جیره گاوهای شیری رایج است، اما دمای برشته کردن و اثر آن بر عملکرد دام و بخش های پروتئینی جیره به خوبی شناخته نشده است. برای از بین بردن مواد ضد تغذیه ای و افزایش پروتئین عبوری، دانه سویا فراوری می شود و حرارت رایج ترین روش فراوری دانه سویا است. هدف اصلی این تحقیق برآورد اثر دمای برشته کردن سویا بر بخش های پروتئینی جیره، عملکرد شیردهی گاوهای شیرده، و مقایسه اقتصادی دانه سویای برشته با کنجاله سویای لیگنوسولفاته بود.مواد و روش ها: برای بررسی تاثیر سویای برشته شده در دماهای مختلف بر مصرف خوراک، تولید و ترکیب شیر از ۸ گاو هلشتاین اواسط زایش، با میانگین روزهای شیردهی ۱۴±۹۲ و تولید شیر ۴۲.۹±۳ کیلوگرم در روز، در یک طرح مربع لاتین ۴×۴ تکرار شده استفاده شد. تیمار شاهد دارای کنجاله سویای لیگنوسولفاته و نمک های کلسیمی اسیدهای چرب بود و تیمارهای ۲، ۳ و ۴ به ترتیب دارای سویای برشته شده در دمای ۱۱۵، ۱۳۰ و ۱۴۵ درجه بودند. جیره ها دارای ۴۰ درصد علوفه و ۶۰ درصد کنسانتره بود.یافته ها: ماده خشک مصرفی تمایل به افزایش در جیره شاهد نسبت به جیره های دارای سویای برشته داشت. تولید شیر و شیر تصحیح شده در جیره شاهد از جیره های دارای سویای برشته بیشتر بود. تفاوتی در کارایی (شیر تصحیح شده بر مصرف خوراک) بین جیره شاهد و جیره های دارای سویای برشته و همچنین بین دماهای مختلف برشته کردن وجود نداشت. درصد چربی شیر برای سویای برشته شده در دمای ۱۳۰ درجه از سویای برشته شده در دماهای ۱۱۵ یا ۱۴۵ درجه بیشتر بود. از لحاظ اقتصادی، جیره شاهد نسبت به جیره های دارای سویای برشته گران تر بود و نسبت درآمد به هزینه جیره های حاوی دانه سویای برشته بطور معنی داری نسبت به جیره شاهد بیشتر بود. جیره حاوی دانه سویای برشته شده در دمای ۱۳۰ درجه نسبت به سایر جیره ها میزان کمتری از پروتئین قابل هضم در روده داشت. دانه سویای برشته شده در دمای ۱۳۰ و ۱۴۵ درجه میزان کمتری از بخش پروتئین با تجزیه متوسط و میزان بیشتری از بخش پروتئین کند تجزیه نسبت به دمای ۱۱۵ درجه و تیمار شاهد داشتند. پروتئین غیر قابل تجزیه همبستگی بیشتری با تولید شیر و ماده خشک مصرفی نسبت به پروتئین قابل تجزیه داشت. در بین بخش های مختلف پروتئینی، بخش با تجزیه متوسط در شکمبه همبستگی بالایی با مصرف خوراک، تولید و ترکیبات شیر داشت.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که گاوهایی که جیره شاهد مصرف کردند تولید شیر و مصرف خوراک بالاتری از گاوهایی که سویای برشته مصرف کرده بودند داشتند. در بین دماهای مختلف برشته کردن (۱۱۵، ۱۳۰ و ۱۴۵ درجه)، سویای برشته شده در دمای ۱۱۵ درجه سانتی گراد مصرف خوراک کمتر و تولید شیر بالاتری داشت. بخش پروتئین با تجزیه متوسط در شکمبه مهمترین بخش بین بخش های پروتئینی است و بیشترین همبستگی را با مصرف خوراک، تولید و ترکیب شیر دارد.

کلید واژه: فراوری سویا، بخش پروتئینی متوسط التجزیه، پروتئین غیرقابل تجزیه در شکمبه