اثرات دگرآسیبی عصاره های آبی و الکلی برگ گیاه کما (Ferula foetida) بر جوانه زنی بذورگوجه فرنگی (Lycopersicun esculentum)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات دگرآسیبی عصاره های آبی و الکلی برگ گیاه کما (Ferula foetida) بر جوانه زنی بذورگوجه فرنگی (Lycopersicun esculentum) دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات دگرآسیبی عصاره های آبی و الکلی برگ گیاه کما (Ferula foetida) بر جوانه زنی بذورگوجه فرنگی (Lycopersicun esculentum)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات دگرآسیبی عصاره های آبی و الکلی برگ گیاه کما (Ferula foetida) بر جوانه زنی بذورگوجه فرنگی (Lycopersicun esculentum)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات دگرآسیبی عصاره های آبی و الکلی برگ گیاه کما (Ferula foetida) بر جوانه زنی بذورگوجه فرنگی (Lycopersicun esculentum) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تولیدات گیاهی (مجله علمی کشاورزی)

تعداد صفحات :۱۶

هدف این تحقیق مطالعه اثرات دگرآسیبی عصاره های آبی و الکلی برگ های گیاه کما، جمع آوری شده در مراحل اولیه رشد رویشی بر واکنش های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در حین جوانه زنی بذور گوجه فرنگی بود. بدین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور انجام شد. مواد آللوپاتیک در سه سطح شامل عصاره آبی و الکلی برگ های روزت مرحله رویشی گیاه کمای بینالودی با غلظت ۱۰ درصد و شاهد و زمان های نمونه گیری در پنج سطح شامل ۲۴، ۴۸، ۷۲، ۹۶، ۱۲۰ ساعت پس از آبنوشی و اعمال تیمارها اجرا شد. نتایج بیانگر آن است که قابلیت حیات بذور گوجه فرنگی، مقدار مالون دی آلدئید، مقدار پراکسید هیدروژن و مقدار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و آنزیم پلی فنل اکسیداز تحت تاثیر تیمارهای مختلف، اختلاف معنی داری نشان دادند. کمترین مقدار فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در زمان های اول آبنوشی بذور با آب مقطر، در عصاره آبی و عصاره الکلی مشاهده شد، در حالی که فعالیت پلی فنل اکسیداز در بالاترین مقدار بود. بیشترین زوال حیات گیاهچه های بذری، پراکسید هیدروژن و مالون دی آلدئید در بذور تیمار شده با عصاره آبی و پس از ۱۲۰ ساعت و بیشترین فعالیت آنزیم های آنتی اکسیداسیونی بعد از ۷۲ ساعت از شروع آزمایش اندازه گیری شد. داده های این تحقیق نشان داد که علی رغم فعال شدن سیستم آنتی اکسیدانی تحت تاثیر مواد دگرآسیبی کما، افزایش مقدار اکسیژن های فعال باعث بروز صدمه به سلول های هدف در گوجه فرنگی و کاهش تدریجی قابلیت حیات بذور آن شد.

کلید واژه: دگرآسیب، آنزیم های آنتی اکسیدانی، قابلیت حیات، پراکسیداسیون لیپیدها، تنش