ارزیابی کارایی شبکه عصبی مصنوعی در پیش بینی روند بیابان زایی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS (مطالعه موردی: دشت دهلران، ایلام)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی کارایی شبکه عصبی مصنوعی در پیش بینی روند بیابان زایی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS (مطالعه موردی: دشت دهلران، ایلام) دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی کارایی شبکه عصبی مصنوعی در پیش بینی روند بیابان زایی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS (مطالعه موردی: دشت دهلران، ایلام)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی کارایی شبکه عصبی مصنوعی در پیش بینی روند بیابان زایی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS (مطالعه موردی: دشت دهلران، ایلام)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی کارایی شبکه عصبی مصنوعی در پیش بینی روند بیابان زایی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS (مطالعه موردی: دشت دهلران، ایلام) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : سنجش از دور و سامانه اطلاعات جغرافیایی در منابع طبیعی ( کاربرد سنجش از دور و GISدر علوم منابع طبیعی )

تعداد صفحات :۲۲

یکی از مشکلات اصلی مناطق خشک و نیمه خشک حاکمیت پدیده بیابان زایی است. بنابراین، شناخت و پیش بینی عوامل موثر در پیشرفت پدیده بیابان زایی می تواند در مدیریت بهتر این مناطق موثر واقع شود. هدف از این تحقیق ارزیابی صحت مدل شبکه عصبی مصنوعی در پیش بینی روند بیابان زایی و انتخاب موثرترین معیار بیابان زایی در دشت دهلران با استفاده از مدل ایرانی ارزیابی وضعیت بیابان زایی (IMDPA) است. در این روش دو معیار آب و اقلیم به عنوان عوامل موثر در بیابان زایی انتخاب شدند. برای معیار اقلیم سه شاخص بارش سالانه، شاخص SPI و تداوم خشک سالی و برای معیار آب پنج شاخص افت آب، نسبت جذب سدیم، کلر، هدایت الکتریکی و کل مواد محلول در آب ارزیابی شد. با استفاده از مدل مذکور هر شاخص امتیازدهی شد. سپس با میانگین هندسی نقشه های معیار و شدت بیابان زایی در نرم افزار ArcGIS®۹۳ برای دوره مورد نظر تهیه شد. در نهایت داده ها به شبکه عصبی مصنوعی جهت پیش بینی وارد شدند. نتایج نشان دهنده کارایی بالای مدل های شبکه عصبی مصنوعی در پیش بینی روند بیابان زایی بود به گونه ای که دقت شبکه بالای ۸۰ درصد و میانگین مربعات خطا کمتر از یک بدست آمد. همین طور بر اساس نتایج بدست آمده برای دوره پیش بینی شده مهم ترین معیارهای احتمالی تاثیرگذار بر شدت بیابان زایی منطقه به ترتیب معیارهای اقلیم و آب با متوسط وزنی ۲ (متوسط زیر کلاس ۱، ۲ و ۳)، ۱.۸۴ (متوسط زیر کلاس ۱ و ۲) رتبه بندی گردیدند.

کلید واژه: شبکه عصبی مصنوعی، مدل ایرانی ارزیابی پتانسیل بیابان زایی، سیستم اطلاعات جغرافیایی، دشت دهلران