بهینه سازی دما و غلظت منعقد کننده ها در کاهش اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی آب-پنیر با روش آماری کسری از فاکتوریل کامل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بهینه سازی دما و غلظت منعقد کننده ها در کاهش اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی آب-پنیر با روش آماری کسری از فاکتوریل کامل دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بهینه سازی دما و غلظت منعقد کننده ها در کاهش اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی آب-پنیر با روش آماری کسری از فاکتوریل کامل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بهینه سازی دما و غلظت منعقد کننده ها در کاهش اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی آب-پنیر با روش آماری کسری از فاکتوریل کامل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بهینه سازی دما و غلظت منعقد کننده ها در کاهش اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی آب-پنیر با روش آماری کسری از فاکتوریل کامل :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش و نوآوری در علوم و صنایع غذایی

تعداد صفحات :۱۶

آب پنیر یکی از عمده پساب های لبنی و غنی از ترکیبات آلی می باشد. این ترکیبات، اکسیژن محلول در آب را کاهش داده، اکوسیستم فعال آب را غیرفعال کرده و باعث از بین رفتن موجودات آبزی می گردند. فرمولاسیون ترکیبی بهینه ای از غلظت منعقد-کننده های پکتین، آلژینات سدیم، سولفات آلومینیوم و کلرید آهن و دمای لخته سازی به منظور کاهش شاخص اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی آب پنیر تعیین شد. طراحی آزمایش ها با روش آماری کسری از فاکتوریل کامل و نرم افزار Qualitek-4 و تجزیه و تحلیل نتایج آزمایشگاهی با استفاده از روش تاگوچی انجام شد. شرایط بهینه با غلظت سولفات آلومینیوم، آلژینات سدیم، کلرید آهن و پکتین به ترتیب برابر با ۲، ۰.۰۲، ۱.۵ و ۱ گرم در لیتر و دمای ۲۵ درجه سانتی گراد حاصل شد. درصد کاهش مورد انتظار در شاخص میزان اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی تحت شرایط بهینه، ۳۳.۷۲۲ درصد تخمین زده شده است. موثرترین فاکتور در کاهش بار آلی آب پنیر، تغییرات دمای لخته سازی با سهم ۶۳ درصد بوده است. تغییر در غلظت سولفات آلومینیوم کمترین تاثیرگذاری (۱.۷ درصد) و تغییرات غلظت کلرید آهن نیز اثر ناچیزی در حد ۷ درصد داشته است. تغییرات غلظت آلژینات سدیم و پکتین به ترتیب ۱۸ و ۱۰ درصد در کاهش میزان اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی در آب پنیر موثر بوده اند.

کلید واژه: آب پنیر، اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی، بار آلی پساب، روش تاگوچی، منعقد کننده