مدل سازی ارتباط کیفیت آب های سطحی و سنجه های سیمای سرزمین با استفاده از سیستم استنتاج عصبی-فازی (مطالعه موردی: استان مازندران)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مدل سازی ارتباط کیفیت آب های سطحی و سنجه های سیمای سرزمین با استفاده از سیستم استنتاج عصبی-فازی (مطالعه موردی: استان مازندران) دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مدل سازی ارتباط کیفیت آب های سطحی و سنجه های سیمای سرزمین با استفاده از سیستم استنتاج عصبی-فازی (مطالعه موردی: استان مازندران)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مدل سازی ارتباط کیفیت آب های سطحی و سنجه های سیمای سرزمین با استفاده از سیستم استنتاج عصبی-فازی (مطالعه موردی: استان مازندران)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مدل سازی ارتباط کیفیت آب های سطحی و سنجه های سیمای سرزمین با استفاده از سیستم استنتاج عصبی-فازی (مطالعه موردی: استان مازندران) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : آب و فاضلاب

تعداد صفحات :۱۶

تغییرات کیفیت آب، رویکرد مناسبی برای پایش آلودگی های غیر نقطه ای است. در مطالعه حاضر، اطلاعات کیفیت آب ۸۱ ایستگاه آبسنجی واقع بر رودخانه های استان مازندران در خلال سال های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ مورد بررسی قرار گرفت. مرز زیر حوضه های بالادست ایستگاه ها ترسیم شد و سنجه های سیمای سرزمین در دو سطح کلاس و سیما برای زیر حوضه های موجود استخراج شدند. از تحلیل مولفه های اصلی برای تعیین پارامترهای کیفیت آب و از رگرسیون خطی پیشرو به منظور تعیین سنجه های بهینه در توصیف تغییرات هر کدام از پارامترها استفاده شد. پنج مولفه اول قادر به توصیف ۹۶.۶۱ درصد از تغییرات کیفیت آب رودخانه های استان مازندران بودند. برای مدل سازی ارتباط میان سنجه های سیمای سرزمین و پارامترهای کیفیت آب از شبکه عصبی-فازی تطبیقی و رگرسیون چند متغیره خطی استفاده شد. نتایج حاکی از بود رگرسیون چند متغیره خطی توانسته است پارامترهای SAR، TDS، pH، NO3 و PO43- را با ضریب تبیین ۰.۸۱، ۰.۵۶، ۰.۷۳، ۰.۴۴ و ۰.۶۳ در مرحله آزمون پیش بینی نماید. این در حالی است که ضریب تبیین شبکه عصبی-فازی به ترتیب برابر با ۰.۸۲، ۰.۷۹، ۰.۸۲، ۰.۳۱ و ۰.۳۶ بوده است. بنابراین، شبکه عصبی-فازی در اغلب موارد کارایی بالاتری داشته و این امر ارتباط غیر خطی میان پارامترهای کیفیت آب و سنجه های سیمای سرزمین را نشان می دهد. از آنجا که کاربری ها و پوشش سرزمین مختلف در حوضه دارای تاثیر زیادی بر کیفیت آب خروجی، آلاینده های در دسترس و بار مواد محلول در رودخانه ها هستند، استفاده از روش این پژوهش می تواند به عنوان ابزاری تکمیلی در برنامه ریزی منطقه ای و ارزیابی اثرات محیط زیستی در برنامه های توسعه مطرح شود.

کلید واژه: سنجه های سیمای سرزمین، کاربری اراضی، پوشش اراضی، شبکه تطبیقی عصبی- فازی، استان مازندران