پاسخ های هورمونی طی استرس حاد و مزمن مواجهه با بنزوآلفاپایرن در ماهی شانک زردباله، Acanthopagrus latus

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پاسخ های هورمونی طی استرس حاد و مزمن مواجهه با بنزوآلفاپایرن در ماهی شانک زردباله، Acanthopagrus latus دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پاسخ های هورمونی طی استرس حاد و مزمن مواجهه با بنزوآلفاپایرن در ماهی شانک زردباله، Acanthopagrus latus  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پاسخ های هورمونی طی استرس حاد و مزمن مواجهه با بنزوآلفاپایرن در ماهی شانک زردباله، Acanthopagrus latus،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاسخ های هورمونی طی استرس حاد و مزمن مواجهه با بنزوآلفاپایرن در ماهی شانک زردباله، Acanthopagrus latus :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم و فنون دریایی ایران

تعداد صفحات :۹

مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر بنزوآلفا پایرن (BaP) به عنوان یکی از مهم ترین هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) بر سطوح پلاسمایی هورمون های کورتیزول و تری یدوتیرونین (T3) در جنس نر ماهیان شانک زرد باله(Acanthopagrus latus) صورت گرفت. بدین منظور و برای بررسی اثرات کوتاه مدت بنزوآلفاپایرن، به یک گروه از ماهیان بنزوآلفاپایرن محلول در روغن گیاهی (۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم در ۲ میکرولیتر بر گرم روغن به ازای وزن بدن) به صورت درون صفاقی تزریق شد و به گروه شاهد ۲ میکرولیتر بر گرم به ازای وزن بدن روغن گیاهی به تنهایی تزریق شد. از هر دو گروه پس از ۳ ساعت نمونه خون تهیه شد. برای بررسی اثرات دراز مدت، ایمپلنت ۱۰ میکرولیتر بر گرم روغن گیاهی حاوی ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم بنزوآلفاپایرن به ازای وزن بدن انجام گرفت. برای ماهیان شاهد ایمپلنت درون صفاقی با روغن به میزان ۱۰ میکرولیتر بر گرم انجام و پس از ۷۲ ساعت نمونه گیری صورت گرفت. بر اساس نتایج سطوح پلاسمایی کورتیزول در شانک زرد باله هم در استرس کوتاه مدت و هم در بلند مدت مواجهه با BaP افزایش یافت. در حالیکه سطوح هورمون T3 تنها پس از استرس مزمن کاهش معنی داری را نشان داد. به نظر می رسد افزایش کورتیزول پاسخی سازشی به نیاز بیشتر به انرژی باشد، زیرا کورتیزول با افزایش فرایند گلیکونئوژنز موجب افزایش قند در دسترس سلول ها برای تامین انژی مورد نیاز می شود. کاهش T3 احتمالا به علت فعال شدن رسپتور های آریل هیدروکربن تحت تاثیر BaP و اثر بازدارندگی آنها بر این هورمون بوده است.

کلید واژه: هیدروکربن آروماتیک چندحلقه ای، اکوفیزیولوژی، کورتیزول، تری یدوتیرونین