تاثیر محلول پاشی برگی اسید جیبرلیک و پاکلوبوترازول بر رشد رویشی و زایشی دو رقم توت فرنگی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر محلول پاشی برگی اسید جیبرلیک و پاکلوبوترازول بر رشد رویشی و زایشی دو رقم توت فرنگی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر محلول پاشی برگی اسید جیبرلیک و پاکلوبوترازول بر رشد رویشی و زایشی دو رقم توت فرنگی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر محلول پاشی برگی اسید جیبرلیک و پاکلوبوترازول بر رشد رویشی و زایشی دو رقم توت فرنگی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر محلول پاشی برگی اسید جیبرلیک و پاکلوبوترازول بر رشد رویشی و زایشی دو رقم توت فرنگی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تولید فرآوری محصولات زراعی و باغی

تعداد صفحات :۱۰

این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر اسید جیبرلیک و پاکلوبوترازول به ترتیب بر بهبود گلدهی و کاهش رشد رویشی توت فرنگی در جهت افزایش محصول دهی انجام شد. اسید جیبرلیک و پاکلوبوترازول از تنظیم کنندگان رشد گیاهی هستند. اسید جیبرلیک می تواند به-عنوان افزایش دهنده و پاکلوبوترازول به عنوان کندکننده رشد عمل کند. در این آزمایش اسید جیبرلیک در غلظت ۱۰۰ میلی گرم در لیتر در زمان های ۳۰ و ۹۰ روز پس از کشت و پاکلوبوترازول در غلظت ۱۵۰ میلی گرم در لیتر در زمان ۵۰ روز پس از کشت در قالب طرح کرت خرد شده با سه تکرار روی دو رقم توت فرنگی دیامنت و پاروس تیمار شدند. نتایج نشان داد که محلول پاشی برگی اسید جیبرلیک در زمان ۳۰ روز پس از کشت به اضافه پاکلوبوترازول روی دو رقم، گلدهی، مقدار محصول و مواد جامد محلول میوه را کاهش داد ولی طول ساقه رونده را تا ۱۲۷ سانتی متر افزایش داد. کاربرد اسید جیبرلیک ۹۰ روز پس از کشت میانگین گلدهی را تا ۲۵ گل افزایش داد ولی مقدار میوه افزایش نیافت. تیمار پاکلوبوترازول تولید ساقه رونده را به شدت کاهش داد ولی بر تعداد برگ و طول دمبرگ اثر نداشت. هم چنین تیمارها تاثیری بر میزان کلروفیل برگ نداشتند. بیشترین و کمترین وزن میوه مربوط به رقم دیامنت بود که به ترتیب در تیمار شاهد با ۱۷.۸ گرم و تیمار دو مرحله اسید جیبرلیک به اضافه پاکلوبوترازول با ۳.۸ گرم به دست آمد. در کل با تیمار اسید جیبرلیک میوه دهی بهبود نیافت و تیمار پاکلوبوترازول در کاهش تعداد ساقه رونده بیشتر از دیگر ویژگی های رویشی موثر بود.

کلید واژه: هورمون گیاهی، بیوسنتز، تمایزیابی