بهینه سازی انتقال ژن به ارقام گلابی (.Pyrus communis L) با استفاده از ژن گزارشگر gus

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بهینه سازی انتقال ژن به ارقام گلابی (.Pyrus communis L) با استفاده از ژن گزارشگر gus دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بهینه سازی انتقال ژن به ارقام گلابی (.Pyrus communis L) با استفاده از ژن گزارشگر gus  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بهینه سازی انتقال ژن به ارقام گلابی (.Pyrus communis L) با استفاده از ژن گزارشگر gus،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بهینه سازی انتقال ژن به ارقام گلابی (.Pyrus communis L) با استفاده از ژن گزارشگر gus :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تولید فرآوری محصولات زراعی و باغی

تعداد صفحات :۱۶

امروزه استفاده از روش های مهندسی ژنتیک توانسته است ضمن کوتاه کردن دوره طولانی اصلاح درختان میوه، این برنامه ها را هدفمندتر کند. منظور از اجرای این تحقیق، بهینه سازی و بررسی عوامل موثر بر انتقال ژن با استفاده از Agrobacterium tumefacience به دو رقم گلابی بارتلت (Bartlett) و هرو دیلایت (Harrow Delight) بود. در همین راستا، دو ریزنمونه برگی و مریستم جوانه جانبی با استفاده از اگروباکتریوم سویه EHA101 دارای ناقل دوتایی pBI121 شامل ژن های nptII و gus تلقیح شدند. عوامل موثر بر باززایی گیاهان تراریخت و فعالیت ژن gus که در این مطالعه بررسی شدند شامل غلظت باکتری مورد استفاده در تلقیح با دو تیمار OD600 (0.2 و ۰.۶)، غلظت استوسرینگون ۱۰۰mmol) و (۲۵۰ mmol، پلورونیک F-68 (صفر و ۰.۰۲%) و مدت زمان هم کشتی (۲۴، ۷۲ و ۱۲۰ ساعت) بودند. نتایج نشان داد که رقم گلابی بارتلت از نظر باززایی و بیان ژن gus موفق تر از رقم هرو دیلایت است. هم چنین ریزنمونه جوانه جانبی جایگزین مناسبی برای ریزنمونه برگی شناخته شد. نتایج بهینه سازی عوامل مورد بررسی در این آزمایش نشان داد که در هر دو ریزنمونه، استفاده از غلظت کمتر باکتری باعث افزایش کارآیی انتقال ژن می شود. از سوی دیگر، استفاده از ۲۵۰ میکرومول استوسرینگون می تواند بر انتقال ژن به هر دو ریزنمونه اثر مثبتی داشته باشد. در این بهینه سازی، حضور پلورونیک به عنوان یک ماده روکنش گر موثر شناخته شد. در بین مدت زمان های هم کشتی، کوتاه ترین تیمار (۲۴ ساعت) بیشترین میزان انتقال ژن را نشان داد. تایید انتقال ژن به ژنوم گیاهان تراریخته به وسیله آزمون شیمی سلولی GUS، واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) و هم چنین لکه گذاری نقطه ای (Dot Blot) و لکه گذاری سادرن (Southern Blot) انجام شد.

کلید واژه: مهندسی ژنتیک، باززایی، گیاهان تراریخت