بررسی اثرات اندازه تومور و نوع رادیونوکلید بر درمان پذیری تومور در رادیوتراپی هدفمند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثرات اندازه تومور و نوع رادیونوکلید بر درمان پذیری تومور در رادیوتراپی هدفمند دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثرات اندازه تومور و نوع رادیونوکلید بر درمان پذیری تومور در رادیوتراپی هدفمند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثرات اندازه تومور و نوع رادیونوکلید بر درمان پذیری تومور در رادیوتراپی هدفمند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثرات اندازه تومور و نوع رادیونوکلید بر درمان پذیری تومور در رادیوتراپی هدفمند :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : طب جنوب

تعداد صفحات :۱۰

زمینه: رادیوتراپی هدفمند یکی از روش های مهم رادیوتراپی است که شامل استفاده از رادیونوکلیدهای ساطع کننده ذرات بتا برای تحویل دوز تابشی به سلول های تومور می شود. از ویژگی های مهم در این روش، برد ذرات بتای گسیل شده از رادیونوکلیدها و اندازه تومور می باشد که اثرات قابل توجهی بر درمان پذیری تومورها دارد.مواد و روش ها: از شبیه سازی مونت کارلو و مدل ریاضی جهت بررسی ارتباط بین احتمال درمان پذیری تومور و اندازه تومور برای تومورهای درمان شده با۱۳۱I و ۹۰Y استفاده شد. در این مدل فرض شد که رادیونوکلید به صورت یکنواخت در تمامی تومور توزیع شده است.یافته ها: نتایج نشان می دهند که یک اندازه تومور بهینه برای درمان وجود دارد. برای هر اکتیویته تجمعی، احتمال درمان پذیری برای تومورهایی که قطرشان نزدیک به این مقدار بهینه باشد بیشتر است. ماکزیمم احتمال درمان برای۱۳۱I برای تومورهای با قطر حدود ۳.۵ میلی متر اتفاق می افتد در حالیکه برای۹۰Y این ماکزیمم برای تومورهای با قطر حدود ۳.۵ سانتی متر رخ می دهد. تومورهای کوچک تر از اندازه بهینه آسیب پذیری کمتری به پرتودهی رادیونوکلیدها دارند زیرا مقدار قابل توجهی از انرژی واپاشی فرار کرده و بیرون از حجم تومور انباشت می شود. تومورهای بزرگ تر از اندازه بهینه بخاطر تعداد سلول های بیشتر، درمان پذیری کمتری دارند.نتیجه گیری: در درمان به روش رادیوتراپی هدفمند با تک – رادیونوکلید، یک اندازه درمان بهینه وجود دارد. بنابراین پیشنهاد می شود که از رادیوتراپی هدفمند با تک رادیونوکلید برای درمان سرطان های گسترش یافته که معمولا دارای اندازه های مختلف هستند، استفاده نشود. استفاده از چند رادیونوکلید به طور همزمان اثربخشی بیشتری نسبت به استفاده از تک رادیونوکلید می تواند داشته باشد. این نگرش استفاده از ترکیب رادیونوکلیدها با ویژگی های تکمیلی، ارائه تدابیر جدید و افزایش بازدهی درمان تومور را می تواند میسر سازد.

کلید واژه: رادیوتراپی هدفمند، درمان پذیری تومور، کسر جذبی انرژی، ید- ۱۳۱، ایتریوم-۹۰