تاثیر عصاره تفاله انگور بر پارامترهای تولید گاز و جمعیت تک یاخته های شکمبه با استفاده از شیرابه شکمبه گوسفند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر عصاره تفاله انگور بر پارامترهای تولید گاز و جمعیت تک یاخته های شکمبه با استفاده از شیرابه شکمبه گوسفند دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر عصاره تفاله انگور بر پارامترهای تولید گاز و جمعیت تک یاخته های شکمبه با استفاده از شیرابه شکمبه گوسفند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر عصاره تفاله انگور بر پارامترهای تولید گاز و جمعیت تک یاخته های شکمبه با استفاده از شیرابه شکمبه گوسفند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر عصاره تفاله انگور بر پارامترهای تولید گاز و جمعیت تک یاخته های شکمبه با استفاده از شیرابه شکمبه گوسفند :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم دامی ایران ( علوم کشاورزی ایران)

تعداد صفحات :۱۳

این تحقیق به منظور بررسی تاثیرات سطوح گوناگون عصاره تفاله انگور بر تولید گاز به روش آزمایشگاهی و برخی پارامترهای تخمیر شکمبه مانند سوبسترای تجزیه شده، اسیدهای چرب فرار، و تولید پروتئین میکروبی با استفاده از شیرابه شکمبه گوسفند انجام شد. برای تهیه عصاره، تفاله انگور خشک با نسبت وزنی مساوی با آب مقطر مخلوط گردید و در سطوح صفر، ۱۵، و ۳۰ میلی گرم ترکیبات فنولیک کل به ازای گرم ماده خشک به جیره پایه اضافه شد. جیره پایه شامل علف یونجه خشک، کنجاله سویا، و دانه جو بود. تولید گاز در زمان های ۳، ۶، ۸، ۱۲، ۱۶، ۲۴، ۴۸، ۷۲، ۹۶، و۱۲۰ ساعت بعد ازانکوباسیون ثبت گردید. بعد از ۲۴ ساعت، انکوباسیون متوقف و سوبسترای تجزیه شده واقعی تعیین شد. پارامترهای تخمیر شکمبه مانند Partitioning factor (PF24)، تولید گاز در ۲۴ ساعت، قابلیت هضم آزمایشگاهی ماده آلی، انرژی متابولیسم پذیر، و تولید پروتئین میکروبی محاسبه گردید. استفاده از عصاره تفاله انگور بر مقادیر تولید گاز مجانب (A)، زمان تاخیر (L)، سوبسترای تجزیه شده واقعی، تولید گازدر ۲۴ ساعت، قابلیت هضم ماده آلی، و انرژی متابولیسم پذیر تاثیری نداشت. ولی تولید پروتئین میکروبی (Q=0.005) و مقدار PF24 (L=0.023 و Q=0.004) افزایش یافت. استفاده از عصاره تفاله انگور بر مقادیر کل اسیدهای چرب فرار و استات اثر معنی داری نداشت. مقدار پروپیونات با افزودن عصاره افزایش یافت (Q=0.048) و مقدار بوتیرات (L=0.004) و نسبت استات به پروپیونات (Q=0.001) در دو سطح عصاره در مقایسه با جیره شاهدکاهش یافت. مقدار آمونیاک (P<0.0001) در دو سطح عصاره اضافه شده در مقایسه با جیره شاهد کاهش یافت. مقادیر کل پروتوزوآ و زیرخانواده انتودینینه در زمان های ۳، ۱۲، و ۲۴ ساعت بعد از انکوباسیون در دو سطح عصاره در مقایسه با جیره شاهد کاهش یافت. دو جنس ایزوتریچا (L<0.0001 و Q<0.0001) و داسی تریچا (L=0.003 و Q=0.030) و زیرخانواده های دیپلودینینه (L=0.0009 و Q=0.012) و افریوسکالسینه (L<0.0001 و Q<0.0001) نیز در ساعت ۲۴ بعد از افزودن عصاره کاهش نشان داد. در کل، استفاده از عصاره تفاله انگور بدون تاثیر منفی بر قابلیت هضم، تولید پروتئین میکروبی را افزایش و مقدار آمونیاک و پروتوزوآ را کاهش داد.

کلید واژه: پارامترهای شکمبه، تولید گاز، عصاره تفاله انگور، گوسفند