گزارش مروری: آلودگی به انگل دیکروسلیوم دندریتیکوم در دام های اهلی ایران: مرور سیستماتیک و متاآنالیز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 گزارش مروری: آلودگی به انگل دیکروسلیوم دندریتیکوم در دام های اهلی ایران: مرور سیستماتیک و متاآنالیز دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد گزارش مروری: آلودگی به انگل دیکروسلیوم دندریتیکوم در دام های اهلی ایران: مرور سیستماتیک و متاآنالیز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی گزارش مروری: آلودگی به انگل دیکروسلیوم دندریتیکوم در دام های اهلی ایران: مرور سیستماتیک و متاآنالیز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن گزارش مروری: آلودگی به انگل دیکروسلیوم دندریتیکوم در دام های اهلی ایران: مرور سیستماتیک و متاآنالیز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: دیکروسلیازیس بیماری شایع در نشخوارکنندگان است که توسط گونه های مختلف دیکروسلیوم ایجاد می شود. این انگل در مجاری صفراوی و کیسه صفرای نشخوارکنندگان و گاهی به طور تصادفی در انسان دیده می شود. اهمیت اقتصادی و دامپزشکی دیکروسلیازیس به علت خسارت مستقیم به کبد و در نتیجه از دست دادن مقادیر قابل توجهی از مواد پروتئینی با ارزش از رژیم غذایی انسان به علت حذف کبدهای آلوده در کشتارگاه ها می باشد. با توجه به شیوع این انگل در کشورمان، مطالعه حاضر به منظور آگاهی از وضعیت دیکروسلیازیس در ایران و تعیین میزان شیوع این انگل در کشورمان می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه که از نوع مطالعات مروری سیستماتیک است، کلیه مقالات ارائه شده در مورد انگل دیکروسلیوم و اپیدمیولوژی آن در ایران از پایگاه های اطلاعاتی مختلف مانند Scopus، IranMedex، ScienceDirect، PubMed، Google Scholar، SID، IranDoc و Magiran در فاصله سال های ۲۰۱۵- ۲۰۰۰ میلادی جمع آوری شد.یافته ها: در جستجوی ما ۱۵ مقاله به شیوع دیکروسلیوم در ایران پرداخته بودند. آنالیز آماری نتایج با استفاده از مدل تاثیر تصادفی انجام گرفت. درصد شیوع نسبی دیکروسلیوم در گوسفندان ایران حدود ۳.۱ درصد (۴.۲-۲.۲ درصد)، در جمعیت بزهای کشتار شده ۱.۳ درصد (۱.۹-۰.۹ درصد) و در گاوهای مورد مطالعه ۲/۱ درصد (۳.۵-۱.۱ درصد) در کشور برآورد شده است.استنتاج: این مطالعه بیانگر شیوع نسبتا بالای دیکروسلیوم در دام های ایران بوده و لزوم توجه بیش تر به رعایت نکات بهداشتی در شستشوی سبزیجات و نظارت کافی در حذف کبدهای آلوده در کشتارگاه های ایران را می طلبد.

کلید واژه: دیکروسلیوم، شیوع، ایران، مرور سیستماتیک