مطالعه کمی و کیفی آنتوسیانین ها و فلاونول ها در پوست حبه چند رقم انگور با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مطالعه کمی و کیفی آنتوسیانین ها و فلاونول ها در پوست حبه چند رقم انگور با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC) دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مطالعه کمی و کیفی آنتوسیانین ها و فلاونول ها در پوست حبه چند رقم انگور با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مطالعه کمی و کیفی آنتوسیانین ها و فلاونول ها در پوست حبه چند رقم انگور با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مطالعه کمی و کیفی آنتوسیانین ها و فلاونول ها در پوست حبه چند رقم انگور با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : گیاهان دارویی

تعداد صفحات :۲۱

مقدمه: میوه انگور به دلیل دارا بودن انواع فلاونوئیدها از جمله آنتوسیانین ها و فلاونول ها از ارزش غذایی دارویی بالایی برخوردار است که نوع و درصد ترکیبات تحت تاثیر ژنوتیپ و شرایط محیطی قرار می گیرد.هدف: بررسی آنتوسیانین ها و فلاونول ها در چند رقم مهم انگور با طیف رنگ متنوع.روش بررسی: پوست حبه ارقام انگورآب، بیدانه قرمز، فخری قرمز، موسکات هامبورگ، فلیم سیدلس، سرخک و آش سیاه شیراز بوسیله حلال آبی متانولی عصاره گیری شد. ترکیب آنتوسیانین ها و فلاونول ها با استفاده از HPLC مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: بیشترین مقدار آنتوسیانین کل ۰.۴۴ (آش سیاه شیراز) و فلاونول کل ۰.۶۷ (انگور آب) میلی گرم درصد گرم بود. بیشترین مقدار سیانیدین در بیدانه قرمز (۹۱.۶ درصد)، پئونیدین در فخری قرمز (۹۱.۴ درصد)، دلفینیدین در فلیم سیدلس (۴.۹ درصد)، مالویدین در سرخک (۸۷.۷ درصد) و پتونیدین در موسکات هامبورگ (۴.۴ درصد) مشاهده شد. کوئرستین ترکیب فلاونولی غالب (۶۱.۲۱) درصد در آش سیاه شیراز تا ۸۷.۳۷ درصد در موسکات) در تمام ارقام بود. بیشترین مقدار لاریسیترین در سرخک (۱۶.۷ درصد)، میریستین در آش سیاه شیراز (۲۸.۴ درصد) و کاامفرول در فلیم سیدلس (۲۱.۴ درصد) و ایزورامنتین در فخری قرمز (۱۴.۴ درصد) مشاهده شد. همچنین تخمین فعالیت هیدروکسیلاسیون و متیلاسیون نشان داد که برای هر دو، آنتوسیانین ها سوبستراهای بهتری نسبت به فلاونول ها می باشند.نتیجه گیری: ارقام انگور مورد مطالعه از نظر محتوا، نوع و نسبت آنتوسیانین ها و فلاونول ها و الگوی هیدروکسیلاسیون و متیلاسیون آنها متفاوت بودند. این امر منجر به تفاوت در ارزش غذایی- دارویی و بویژه اثرات آنتی اکسیدانی، پایداری، حلالیت و ویژگی های رنگ آنها می شود.

کلید واژه: آنتوسیانین، انگور، فلاونول، HPLC