دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور اثر بلندمدت کورتیزول خوراکی بر مقاومت به تنش شوری در بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio Linnaeus 1758)
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
اثر بلندمدت کورتیزول خوراکی بر مقاومت به تنش شوری در بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio Linnaeus 1758) دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد اثر بلندمدت کورتیزول خوراکی بر مقاومت به تنش شوری در بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio Linnaeus 1758) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر بلندمدت کورتیزول خوراکی بر مقاومت به تنش شوری در بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio Linnaeus 1758)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن اثر بلندمدت کورتیزول خوراکی بر مقاومت به تنش شوری در بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio Linnaeus 1758) :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : یافته های نوین در علوم زیستی (نشریه علوم)
تعداد صفحات :۱۳
کورتیزول کورتیکواستروئیدی است که مهم ترین اثر آن تنظیم اسمزی در ماهیان دریازی است. هدف این مطالعه بررسی اثر کورتیزول خوراکی بر مقاومت به تنش شوری در بچه ماهیان کپور معمولی Cyprinus carpio است. برای این منظور، کپور معمولی (۱.۳۶±۰.۱۲ گرم) به مدت ۸ هفته با غذای تجاری حاوی صفر (شاهد)، ۵۰ (۱)، ۱۰۰ (۲) و ۲۰۰ (۳) میلی گرم بر کیلوگرم غذای هیدروکورتیزون تغذیه شدند (۳ تیمار و یک گروه شاهد و ۳ تکرار). سپس مقاومت در برابر تنش شوری، طی ۷ روز مقابله با شوری ۱۲ ppt، با اندازه گیری تغییرات هماتوکریت و پارامترهای بیوشیمیایی خون (گلوکز، کلسیم و پروتئین کل) بررسی شد. نتایج نشان داد میزان بازماندگی بین تیمارها پس از ۷ روز مقابله با شوری، اختلاف معنی داری نداشت (p>0.05). میزان گلوکز قبل از تنش، در گروه شاهد به طور معنی داری پایین تر از سه تیمار تغذیه شده با سطوح مختلف کورتیزول بود (۷۳.۰۴±۱.۴۰) (p<0.05) و پس از تنش، در تمام تیمارها افزایش معنی داری داشت (p<0.05) و بیشترین مقدار در تیمار ۲ و ۳ مشاهده شد (p<0.05). بیشترین میزان هماتوکریت پس از تنش در گروه شاهد مشاهده شد (۶۱.۶۷±۲.۰۸) (p<0.05). میزان یون کلسیم پس از تنش در تمامی تیمارها جز گروه شاهد افزایش معنی داری داشت (p<0.05) که بیشترین مقدار در تیمار ۳ مشاهده شد (۱۱.۱۷±۰.۳۱). پروتئین کل، در ماهیان تیمار شده با کورتیزول به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (p<0.05). نتایج نشان داد که کورتیزول خوراکی می تواند مقاومت بچه ماهی کپور معمولی را به تنش شوری افزایش دهد.
کلید واژه: کورتیزول، گلوکز، تنش شوری، تنظیم اسمزی، کپور معمولی
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
