مقاله بررسی کیفیت باکتری شناسی آب آبخوری های عمومی شهر کاشان در تابستان ۱۳۷۷

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی کیفیت باکتری شناسی آب آبخوری های عمومی شهر کاشان در تابستان ۱۳۷۷ دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی کیفیت باکتری شناسی آب آبخوری های عمومی شهر کاشان در تابستان ۱۳۷۷  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی کیفیت باکتری شناسی آب آبخوری های عمومی شهر کاشان در تابستان ۱۳۷۷،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی کیفیت باکتری شناسی آب آبخوری های عمومی شهر کاشان در تابستان ۱۳۷۷ :

تعداد صفحات:۱۴

چکیده:

مهمترین بیماریهایی که در اثر خوردن آب آلوده به انسان انتقال می یابد شامل وبا، حصبه، اسهال باسیلی، هپاتیت و اسهال آمیبی است. یکی از سنت های دیرین ایرانی، گذاشتن آبخوری های عمومی در معابر است، وجود اینگونه آبخوری ها خطر بالقوه ای جهت اشاعه بیماریهای ناشی از خوردن آب آلوده محسوب می شود. تحقیق حاضر به منظور بررسی وضعیت باکتری شناسی آب آبخوری های عمومی شهر کاشان در تابستان ۱۳۷۷ انجام پذیرفته است.این بررسی یک مطالعه توصیفی مقطعی است که در آن از کلیه آبخوری های عمومی در مدت مطالعه نمونه برداری و بر روی هر نمونه ۳ آزمایش، ۱- شمارش بشقابی، ۲- کلیفرهای مدفوعی ۳- آزمایش استاندارد MPN (کل کلیفرم ها) به عمل آمده است. نمونه برداری حمل و آزمایش نمونه ها مطابق دستورالعمل های ذکر شده در چاپ هیجدهم کتاب روش های استاندارد آزمایش آب و فاضلاب (APHA-AWWA-APCF,1992) انجام پذیرفته و اطلاعات به دست آمده به کمک آمار توصیفی عرضه گردیده است. از ۶۸ مورد آبخوری عمومی تحت بررسی ۱۱ مورد از نوع استیل برقی و مستقیماً به شبکه توزیع آب شهری متصل بوده است. گروه دوم از انواع مختلف بوده و به صورت دستی ( با دخالت انسان) پر می شده و برای خنک کردن آنها از یخ استفاده می شده است. ۲/۹ درصد کل آبخوریها (۲ مورد) آلودگی به کلیفرم مدفوعی نشان داده و هر دو مورد مربوط به گروه دوم است. فقط ۴۷ درصد کل آبخوری ها دارای MPN صفر و ۳۳/۸ درصد دارای MPN بیشتر از ۳ بوده است.۹۰/۹ درصد آب خوریهای استیل برقی دارای MPN صفر بوده و ۱۰۰ درصد آنها MPN کمتر از ۳ داشته است. در حالیکه در گروه دوم ۲۲ مورد دارای MPN صفر و ۲۳ مورد دارای MPN بیش از ۳ بوده، همچنین نتایج شمارش بشقابی نشان می دهد ۶۳/۶ درصد آبخوری های استیل برقی دارای ۱۰-۰ عدد باکتری هتروتروف در یک میلی لیتر نمونه بوده حال آنکه در گروه دوم ۵۹/۷ درصد نمونه ها بیش از ۱۰۰۰ عدد باکتری هتروتروف در یک میلی لیتر داشته است. با توجه به آزمون آماری به عمل آمده اختلاف معنی داری بین آلودگی آب آبخوری های استیل برقی و آبخوری های گروه دوم وجود دارد (P=0/004) که با توجه به نتایج آزمایش شمارش بشقابی می توان آلودگی گروه دوم را به آلودگی های ثانویه آب نسبت داد.