تاثیر سه روش همزمان سازی فحلی اوسینک، کوسینک و پروستاگلاندین بر میزان باروری گاوهای شیری مبتلا به کاهش باروری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر سه روش همزمان سازی فحلی اوسینک، کوسینک و پروستاگلاندین بر میزان باروری گاوهای شیری مبتلا به کاهش باروری دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر سه روش همزمان سازی فحلی اوسینک، کوسینک و پروستاگلاندین بر میزان باروری گاوهای شیری مبتلا به کاهش باروری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر سه روش همزمان سازی فحلی اوسینک، کوسینک و پروستاگلاندین بر میزان باروری گاوهای شیری مبتلا به کاهش باروری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر سه روش همزمان سازی فحلی اوسینک، کوسینک و پروستاگلاندین بر میزان باروری گاوهای شیری مبتلا به کاهش باروری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : آسیب شناسی درمانگاهی دامپزشکی (دامپزشکی تبریز)

تعداد صفحات :۸

هدف از مطالعه حاضر مقایسه برنامه های همزمان سازی فحلی اوسینک، کوسینک و پروستاگلاندین بر نرخ باروری گاوهای شیری دارای مشکل آبستنی بود. بدین منظور از ۵۱ رأس نژاد گاو شیری هلشتاین با متوسط تعداد زایش ۷-۱ استفاده گردید. گاوهای موجود در گروه اوسینک (n=10) در روز صفر، ۷ و ۹ دوره آزمایشی به ترتیب ۱۵ میکرو گرم آلارین استات، یک دوز پروستاگلاندین F2a به میزان ۵۰۰ میکروگرم کلوپروستنول به طریق عضلانی دریافت کرده و ۱۶ ساعت پس از آخرین تزریق، با استفاده از اسپرم منجمد تلقیح مصنوعی شدند. برای گاوهای موجود در گروه آزمایشی کوسینک (n=27) همان رویه انجام شد، با این تفاوت که تلقیح مصنوعی بلافاصله پس از آخرین تزریق انجام گردید. دام های مربوط به گروه پروستاگلاندین (n=14) در روز صفر و ۱۲ دوره آزمایشی، هر بار ۵۰۰ میکروگرم کلوپروستنول به طریق عضلانی دریافت کرده و ۷۲ ساعت پس از آخرین تزریق، تلقیح مصنوعی شدند. تشخیص آبستنی دام های تلقیح شده ۶۰ روز بعد از تلقیح بر اساس ملامسه از راه توشه رکتال صورت پذیرفت. برای ارزیابی معنی دار بودن تیمارهای آزمایشی بر میزان آبستنی، با استفاده از رویه لجستیک نرم افزار SAS 9.1 اثر تیمار، فصل، شکم زایش، حیوان، سن و روزهای باز مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز متغیرهای مربوط به حیوان و اثرات اندازه گیری شده بر آبستنی نشان داد که اثر هیچ یک از عوامل مورد بررسی معنی دار نبودند. از این رو نمی توان بیان کرد کدام یک از روش های همزمان سازی فحلی جهت افزایش نرخ باروری مناسب می باشد. دست یابی به مناسب ترین روش از بین برنامه های اوسینک، کوسینک و پروستاگلاندین، انجام مطالعات بیشتر و به کارگیری تعداد تکرار زیاد را طلب می کند.

کلید واژه: نرخ باروری، اوسینک، کوسینک، پروستاگلاندین، گاو شیری