تاثیر کاربرد هیدروژل سوپرجاذب رطوبت در خاک و محلول پاشی اسید هیومیک بر برخی ویژگی های آگرو اکولوژیکی لوبیا (.Phaseolus vulgaris L)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر کاربرد هیدروژل سوپرجاذب رطوبت در خاک و محلول پاشی اسید هیومیک بر برخی ویژگی های آگرو اکولوژیکی لوبیا (.Phaseolus vulgaris L) دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر کاربرد هیدروژل سوپرجاذب رطوبت در خاک و محلول پاشی اسید هیومیک بر برخی ویژگی های آگرو اکولوژیکی لوبیا (.Phaseolus vulgaris L)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر کاربرد هیدروژل سوپرجاذب رطوبت در خاک و محلول پاشی اسید هیومیک بر برخی ویژگی های آگرو اکولوژیکی لوبیا (.Phaseolus vulgaris L)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر کاربرد هیدروژل سوپرجاذب رطوبت در خاک و محلول پاشی اسید هیومیک بر برخی ویژگی های آگرو اکولوژیکی لوبیا (.Phaseolus vulgaris L) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کشاورزی بوم شناختی

تعداد صفحات :۲۶

در سال های اخیر، توجه به سلامت گیاهات غذایی به ویژه حبوبات که از جمله مهم ترین منابع پروتئینی در سطح جهان به شمار می روند، به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف سوپرجاذب رطوبت و اسید هیومیک بر برخی ویژگی های کمی و شاخص های رشدی لوبیا (.Phaseolus vulgaris L) آزمایشی در سال زراعی ۹۱-۱۳۹۰ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، به صورت کرت های خردشده نواری در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار انجام شد. عامل های آزمایشی شامل سه سطح مختلف سوپرجاذب (صفر، ۴۰ و ۸۰ کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی، دو سطح اسید هیومیک (صفر و ۳ کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل فرعی و دو سطح آبیاری (مدار آبیاری ۷ و ۱۴ روز) به عنوان عامل نواری بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر متقابل سوپرجاذب و اسید هیومیک بر عملکرد دانه معنی دار بود، به طوری که بیشترین و کمترین عملکرد دانه به ترتیب در تیمارهای ۸۰ کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب به علاوه اسید هیومیک (۳۴۷۵.۹ کیلوگرم در هکتار) و بدون کاربرد سوپرجاذب بدون اسید هیومیک (۱۷۱۰.۶ کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. تاثیر متقابل سوپرجاذب و مدار آبیاری به طور معنی داری بر تجمع ماده خشک تاثیر داشت، به طوری که مدار آبیاری ۷ روز در همه سطوح سوپرجاذب مورد بررسی نسبت به مدار آبیاری ۱۴ روز برتر بود و تجمع ماده خشک را در هر یک از سطوح صفر، ۴۰ و ۸۰ کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب به ترتیب ۱۵، ۹ و ۱۱ درصد افزایش داد. نتایج تاثیر متقابل اسید هیومیک و مدار آبیاری نشان داد که کاربرد اسید هیومیک در مدار آبیاری ۷ و ۱۴ روز به ترتیب منجر به افزایش ۱۱ و ۱۴ درصدی شاخص سطح برگ شد. در بررسی تاثیر متقابل سه گانه سوپرجاذب، اسید هیومیک و مدار آبیاری بر سرعت رشد گیاه دیده شد که در شرایط کاربرد و بدون کاربرد اسید هیومیک و در هر دو مدار آبیاری ۷ و ۱۴ روز، با افزایش میزان مصرفی سوپرجاذب، سرعت رشد گیاه افزایش یافت. به طور کلی با توجه به یافته های این پژوهش، به نظر می رسد می توان با استفاده از نهاده های بوم شناختی (اکولوژیک) ضمن کاهش مصرف کودهای شیمیایی و مخاطره های زیست محیطی ناشی از آنها، پایداری تولید را در درازمدت حفظ کرد.

کلید واژه: پایداری تولید، تجمع ماده خشک، حبوبات، سلامت گیاه، نهاده بوم شناختی (اکولوژیک)