اثر دفریپرون- دفروکسامین بر عملکرد قلب بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر دفریپرون- دفروکسامین بر عملکرد قلب بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر دفریپرون- دفروکسامین بر عملکرد قلب بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر دفریپرون- دفروکسامین بر عملکرد قلب بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر دفریپرون- دفروکسامین بر عملکرد قلب بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان

تعداد صفحات :۶

زمینه و هدف: دفروکسامین یک شلاتور استاندارد طلایی در مقایسه با شلاتورهای جدیدتر است. درمان ترکیبی دفریپرون و دفروکسامین بار آهن قلبی را در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور کاهش می دهد. این مطالعه به منظور تعیین اثر دفریپرون- دفروکسامین بر عملکرد قلب بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور انجام گردید.روش بررسی: در این مطالعه کوهورت تاریخی آینده نگر ۸ بیمار مبتلا به بتاتالاسمی ماژور تحت درمان با دفروکسامین زیرجلدی به صورت تصادفی انتخاب وLVEF (حجم خروجی از قلب در هر ضربان) و فریتین سرم آنها تعیین گردید. سپس درمان دفریپرون به میزان ۱۰-۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم روزانه به همراه دفروکسامین به میزان ۵۰-۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم به مدت ۳ شب در هفته، به مدت سه سال انجام گردید. در پایان هر سال LVEF و فریتین سرم تعیین و ثبت شد.یافته ها: میانگین فریتین انتهای سال اول از ۳۲۴۳.۱۲ میلی گرم بر کیلوگرم به ۲۶۷۲.۷۵ میلی گرم بر کیلوگرم در انتهای سال سوم تغییر یافت. میانگین LVEF از ۷۱.۱۲ درصد به ۶۴.۶۲% تغییر یافت. ضریب همبستگی میانگین فریتین سرم با میانگین LVEF فقط در ایستگاه زمانی ۳ از نظر آماری معنی دار بود (P<0.05).نتیجه گیری: درمان ترکیبی طی فاصله زمانی سه ساله، علی رغم کاهش در فریتین،LVEF نیز کاهش یافت.

کلید واژه: تالاسمی ماژور، دفریپرون، دفروکسامین، فریتین، LVEF