ویژگی های تاریخ نگاری ایران در دوره تیموری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ویژگی های تاریخ نگاری ایران در دوره تیموری دارای ۳۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ویژگی های تاریخ نگاری ایران در دوره تیموری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ویژگی های تاریخ نگاری ایران در دوره تیموری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ویژگی های تاریخ نگاری ایران در دوره تیموری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مسکویه

تعداد صفحات :۳۴

سنت تاریخ نگاری ایران بعد از اسلام با نگارش تاریخ طبری به زبان عربی آغاز شد. سپس در دوره سامانیان نگارش تاریخ به زبان فارسی از سوی مورخان به انجام رسید. متعاقب طرح و گسترش «اندیشه ایرانشهری» در عصر سلجوقیان، اولین تحول در اندیشه مورخان نسبت به فاصله گرفتن از دیدگاه کلامی ـ دینی به وجود آمد. این تحول که در حقیقت به دلیل اهتمام در نگارش تواریخ دودمانی ایجاد شد، حتی در نگارش تاریخ های عمومی نیز منعکس شد. در دوران مغول ـ ایلخانی، مورخان به نگارش تاریخ های جهانی پرداختند و دومین تحول مهم در اندیشه مورخان ایجاد گردید. مورخان دوره تیموری سنت های تاریخ نگاری ایرانی را به ارث بردند، با وجود این، تاریخ نگاری در این دوره سه مرحله را پشت سرگذاشت: زمان تیمور، زمان شاهرخ و زمان سلطان حسین بایقرا. در مقاله حاضر، با توجه به این مراحل سه گانه، «ویژگی های تاریخ نگاری ایران در دوره تیموریان» مورد بررسی قرار گرفته و محور کلیدی آن بررسی ویژگی های محتوایی (فنی) و ظاهری (صوری) تاریخ نگاری در دوره مورد نظر است. بدین منظور تلاش گردیده تا با استفاده از منابع تاریخی این دوره و پژوهش در آن ها با روش توصیفی- تحلیلی، این ویژگی ها مشخص شود، به علاوه، در خلال آن، ضمن توصیف ویژگی های تاریخ نگاری عصر تیموری، به تحلیل آن نیز پرداخته شده است.

کلید واژه: تاریخ نگاری، عصر تیموریان، ویژگی های محتوایی (فنی)، ویژگی های ظاهری (صوری)