مقایسه اثرات دکسمدتومیدین و رمی فنتانیل بر میزان سرعت خروج از ریکاوری در بیماران تحت جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثرات دکسمدتومیدین و رمی فنتانیل بر میزان سرعت خروج از ریکاوری در بیماران تحت جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثرات دکسمدتومیدین و رمی فنتانیل بر میزان سرعت خروج از ریکاوری در بیماران تحت جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثرات دکسمدتومیدین و رمی فنتانیل بر میزان سرعت خروج از ریکاوری در بیماران تحت جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثرات دکسمدتومیدین و رمی فنتانیل بر میزان سرعت خروج از ریکاوری در بیماران تحت جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بیهوشی و درد

تعداد صفحات :۱۴

زمینه و هدف: دکسمدتومیدین به عنوان یک آگونیست آلفا- ۲ با اثرسمپاتولیتیک مرکزی، یک بیهوش کننده قوی و ضددرد است که می تواند سبب پایداری وضعیت همودینامیک شود ولی با توجه به اثر بیهو ش کنندگی آن امکان تاخیر در زمان ریکاوری در تجویز انفوزیون آن ناشناخته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تجویز وریدی دکسمدتومیدین بر ریکاوری بیماران تحت جراحی فیوژن خلفی ستون فقرات است.مواد و روش ها: در این مطالعه بیماران ۴۰ بیمار به صورت تصادفی در دو گروه رمی فنتانیل (R) و دکسمدتومیدین (D) قرار گرفتند. جهت پره مدیکاسیون در گروه رمی فنتانیل ۲ میکروگرم بر کیلوگرم فنتانیل و ۱ میکروگرم بر کیلوگرم رمی فنتانیل ودر گروه دکسمدتومیدین ۲ میکروگرم بر کیلوگرم فنتانیل و ۰.۱ میکروگرم بر کیلوگرم دکسمدتومیدین طی ۱۰ دقیقه قبل از القای بیهوشی تجویز شد. پس از القای بیهوشی در هر دو گروه با پروپوفول ب همیزان ۲ میلی گرم بر کیلوگرم و سیس آتراکوریم ب همیزان ۰.۲ میلی گرم بر کیلوگرم، جهت نگهداری بیهوشی در گروه رمی فنتانیل از رمی فنتانیل ب همیزان ۰.۱ میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه و در گروه دکسمدتومیدین از دکسمدتومیدین به میزان ۰.۱ میکروگرم بر کیلوگرم در ساعت همراه با پروپوفول به میزان ۱۰۰ میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه و سیس آتراکوریم استفاده شد. ریکاوری بیماران پس از بیهوشی با استفاده از معیارهای آلدرت در زمان خروج لوله تراشه و سپس هر ۱۰ دقیقه تا ۳۰ دقیقه و تا رسیدن به امتیاز لازم جهت ترخیص از ریکاوری بررسی شد.یافته ها: تفاوت معنی داری در متغیرهای همودینامیک و روند تغییرات نمره معیار آلدرت بین دو گروه وجود نداشت. نمره آلدرت در گروه رمی فنتانیل بلافاصله پس از ورود به ریکاوری و ۱۰ دقیقه بعد از آن به صورت معنی داری بیش از گروه دکسمدتومیدین بود (P<0.05) تاخیر معنی داری در ریکاوری بیماران گروه D وجود نداشت. میزان مصرف داروی بیهوشی و ضد درد بعد از جراحی در گروه دکسمدتومیدین کمتر بود ولی این تفاوت معنی دار نبود.نتیجه گیری: دکسمدتومیدین در مقایسه با رمی فنتانیل سبب پایداری وضعیت همودینامیک بیماران تحت بیهوشی عمومی بدون تاخیر در زمان ریکاوری شده و می تواند به عنوان یک گزینه مناسب به جای اوپیوئیدها مطرح شود.

کلید واژه: معیار آلدرت، دکسمدتومیدین، وضعیت همودینامیک، ریکاوری، رمی فنتانیل