ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی – عضلانی کاربران رایانه به روش RULA و تاثیر ۸ هفته تمرینات اصلاحی بر کاهش دردهای اسکلتی – عضلانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی – عضلانی کاربران رایانه به روش RULA و تاثیر ۸ هفته تمرینات اصلاحی بر کاهش دردهای اسکلتی – عضلانی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی – عضلانی کاربران رایانه به روش RULA و تاثیر ۸ هفته تمرینات اصلاحی بر کاهش دردهای اسکلتی – عضلانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی – عضلانی کاربران رایانه به روش RULA و تاثیر ۸ هفته تمرینات اصلاحی بر کاهش دردهای اسکلتی – عضلانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی ارگونومیک ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی – عضلانی کاربران رایانه به روش RULA و تاثیر ۸ هفته تمرینات اصلاحی بر کاهش دردهای اسکلتی – عضلانی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : ارگونومی

تعداد صفحات :۱۷

مقدمه: ناراحتی های اسکلتی – عضلانی ناشی از کار در کاربران رایانه از شیوع بالایی برخوردار است. هدف این مطالعه ارزیابی ارگونومیک خطر ابتلاء به اختلالات اسکلتی – عضلانی کاربران کامپیوتر و تاثیر ۸ هفته تمرینات اصلاحی بر کاهش دردهای اسکلتی – عضلانی بود.مواد و روش ها: در مرحله اول وضعیت بدنی و ناراحتی های اسکلتی – عضلانی ۸۴ نفر از کاربران کامپیوتر ادارات تویسرکان با استفاده از روش RULA و پرسشنامه نوردیک ارزیابی شد. در مرحله بعدی ۳۰ نفر جهت شرکت تمرینات اصلاحی به دو گروه ۱۵ نفری کنترل و تجربی تقسیم و پس از ۸ هفته مجدد ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از روش آماری t مستقل و همبسته تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میزان شیوع درد به ترتیب در نواحی گردن، کمر، شانه، ناحیه پشت، مچ دست، آرنج و زانوها درصد بالایی در افراد مورد مطالعه مشاهده شد. در واکاوی پوسچر، ۶۳.۱ و ۵۳.۶ درصد آزمودنی ها به ترتیب در اندام های چپ و راست در سطوح اقدامی دو، ۳۲.۲ و ۴۴.۱ درصد در سطح اقدامی سه و ۲.۴ درصد نیز در ناحیه راست بدن در سطح چهار قرار داشتند. پس از مداخله برنامه تمرینات اصلاحی، در اندام های فوقانی گروه تجربی ۳۸.۳ درصد (p=0.001) و در اندام تحتانی ۳۸.۷ درصد کاهش معنی دار درد مشاهده شد (p=0.006).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد فراوانی اختلالات به ویژه در نواحی گردن، کمر، شانه، پشت و مچ دست در گروه مورد مطالعه بالاست و تمرینات اصلاحی منتخب قادر بود موجب کاهش درد و سطح خطر شود.

کلید واژه: روش RULA، ارزیابی پوسچر، ارگونومی، تمرینات اصلاحی