بررسی بیان متالوپروتئیناز ۹ و CD34 از طریق رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی در سرطان مهاجم داکتال پستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی بیان متالوپروتئیناز ۹ و CD34 از طریق رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی در سرطان مهاجم داکتال پستان دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی بیان متالوپروتئیناز ۹ و CD34 از طریق رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی در سرطان مهاجم داکتال پستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی بیان متالوپروتئیناز ۹ و CD34 از طریق رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی در سرطان مهاجم داکتال پستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی بیان متالوپروتئیناز ۹ و CD34 از طریق رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی در سرطان مهاجم داکتال پستان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان

تعداد صفحات :۲۱

مقدمه: مطالعه حاضر به منظور بررسی روابط احتمالی بین سلول های استرومایی (فیبروبلاست یا میوفیبروبلاست) با تمرکز بر بیان متالوپروتئیناز ۹ (۹Matrix metalloproteinase یاMMP9 ) و آنتی ژن های آنژیوژنز CD31 و CD34 در طی روند تغییرات هیپرپلاستیک به پیش سرطان و سرطان مهاجم پستان انجام شد.روش: در این مطالعه ۵۰ بیمار مبتلا به سرطان مهاجم داکتال پستان که ماستکتومی و یا بیوپسی شده بودند با رنگ آمیزی IHC ((Immunohistochemistry برای بیان MMP9 و CD31 بررسی شدند. کلیه داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ تجزیه و تحلیل گردید. سطح معنی داری در همه آزمون ها P<0.05 در نظر گرفته شد. در نهایت مقایسه ای با عوامل موثر موجود در «بانک اطلاعات سرطان پستان» به عمل آمد.یافته ها: فراوانی بروز MMP9 در نواحی پیش سرطانی طبیعی و سرطان مهاجم معنی دار بود (P=0.001) شدت بروز MMP9 در نواحی سرطانی نسبت به پیش سرطانی قوی تر بیان شد. بین بیان MMP9 و CD31 در مرحله دوم در نواحی مهاجم رابطه معنی داری دیده شد. میانگین بیان CD31 در سیر پیشرفت بیماری از نواحی پیش سرطانی به طرف سرطانی به طور معنی داری افزایش یافت. به عبارت دیگر، گسترش تومور با افزایش پرولیفراسیون عروق همراه بود (P<0.001).نتیجه گیری: فراوانی و شدت بیان MMP9 با پیشرفت تومور پستان افزایش می یابد. بروز MMP9 بر اساس سن بیمار، تعداد گره های لنفی درگیر و یا اندازه توده در هیچ یک از مراحل پیشرفت بیماری تفاوتی نداشت. به عبارت دیگر، بین بروز MMP9 با تعداد لنف گره درگیر و اندازه تومور رابطه ای مشاهده نشد. در این مطالعه مشخص گردید که میانگین بیان CD31 در سیر تغییرات هیپرپلاستیک به DIN ((Ductal intraepithelial neoplasia، سرطان مجرایی درجا (DCIS یا (Ductal carcinoma in situ و در نهایت سرطان مهاجم به طور معنی داری افزایش می یابد. گسترش تومور با افزایش پرولیفراسیون عروق همراه است، ولی بین CD34 مناطق DIN و DCIS با نواحی طبیعی کاهش شدیدی مشاهده شد؛ اگر چه در نواحی مهاجم افزایش کمی وجود داشت. به نظر می رسد مسیر تغییرات اپی تلیال هیپرپلازی به سوی DCIS و سرطان مهاجم پیچیده تر از آن باشد که یک روند خطی تصور شود.

کلید واژه: سرطان مهاجم پستان، MMP9 ،CD31 ،DIN، سرطان مجرایی درجا