مقاله روش طبقه بندی وشدت بیابان زائی اراضی در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله روش طبقه بندی وشدت بیابان زائی اراضی در ایران دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله روش طبقه بندی وشدت بیابان زائی اراضی در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله روش طبقه بندی وشدت بیابان زائی اراضی در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله روش طبقه بندی وشدت بیابان زائی اراضی در ایران :

تعداد صفحات:۱۸

چکیده:

در اولین کنفرانس جهانی بیابان زائی و بیابان زدائی که توسط دفتر برنامه های زیست محیطی ملل متحد (یونپ) در سال ۱۹۷۷ در نایروبی برگزار شد، بیابان زائی به فرآیند زوال اکوسیستمهای طبیعی و کاهش استعدادهای بالقوه آن در نواحی خشک تا نیمه مرطوب تعریف گردید.
ولی از آن زمانتاکنون به دلی تفاوت در ویژگی های محیطی و ساختارهای اجتماعی موثر د ربیابان زائی در نقاط مختلف جهان الگوی مشخص و واحدی جهت طبقه بندی بیابانها و همچنین شدت بیابان زائی ارائه نشده است. در همین راستا تاکنون تعدادی از کشورهای مبتلا از جمله چین، ترکمنستان و هند به صورت موردی اقدام به طبقه بندی محیط های بیابانی و شدت بیابان زائی در اراضی آن کشورها نموده اند کهعموما متکی به ویژگی های خاص اکولوژیکی و اجتماعی حاکم بر آن مناطق استوار شده است. به همین دلیل کاربری آنها را در بیومهای خاورمیانه خاصه ایران با محدودیت مواجه می نماید. از سویی طبقه بندی و تعیین شدت بیابان زائی اراضی در ایران، کشوری که به عنوان سرآمد برنامه های اجرائی و بیابان زدائی در جهان مطرح است ضروری به نظر می رسد.لذا بر اساس نیازهای مطالعاتی و ساختارهای محیطی و اجتماعی – اقتصادی حاکم بر بیابانهای ابیران ابتدا روش نسبتا جامع و گام به گام با دخالت کلیه عوامل موثر در بیابانی شدن اراضی ایران تدوین گردید و سپس در مساحتی بالغ بر ۱۰ ممیلیون هکتار از اراضی مرکز تا جنوب ایران مورد آزمون و بررسی قرار گرفت. این روش که به نام «طبقه بندی شدت بیابان زائی در ایران ۱۳۷۴- اختصاصی ،م.ر، مهاجری، س (I.D.C. 1995) معرفی می گردد ابتدا به کمک مطالعات پایه مناطق مورد بررسی بر اساس چشم اندازهای گیاهی به ۳ واحد اصلی (اراضی جنگلی و مرتعی – اراضی کشاورزی و شهری – اراضی فاقد پوشش گیاهی) و چندین زیر واحد تفکیک شده است. در مرحله بعد در هر زیر واحد، ۸ پارامتر موثر در بیابان زائی شامل ۳ عامل محیطی (طبیعی) و ۳ عامل انسانی و نهایتا ۲ شاخص شدت فرسایش خاک و توان بازگشت پذیری و بازسازی اکوسیستم به روش امتیازدهی مورد بررسی قرار گرفته است سپس با جمع امتیازهای بدست آمده به روش ترازوی وزنی، عوامل اصلی و فرعی موثر در بیابان زائی اراضی مشخص شده اند.
امید آنکه با شناخت هرچه دقیقتر عوامل و مکانیسم های بیابان زائی در کشور، برنامه ریزی های اصولی و منطقی در زمینه های بیابان زائی در ایران را شاهد باشیم.