اثر تقویت عضلات دورکننده و چرخاننده های خارجی ران بر درد و عملکرد زنان مبتلا به درد پاتلوفمورال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تقویت عضلات دورکننده و چرخاننده های خارجی ران بر درد و عملکرد زنان مبتلا به درد پاتلوفمورال دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تقویت عضلات دورکننده و چرخاننده های خارجی ران بر درد و عملکرد زنان مبتلا به درد پاتلوفمورال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تقویت عضلات دورکننده و چرخاننده های خارجی ران بر درد و عملکرد زنان مبتلا به درد پاتلوفمورال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تقویت عضلات دورکننده و چرخاننده های خارجی ران بر درد و عملکرد زنان مبتلا به درد پاتلوفمورال :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در توانبخشی ورزشی

تعداد صفحات :۱۳

زمینه و هدف: این نظریه وجود دارد که ضعف عضلات ران، راستای اندام تحتانی را تحت تاثیر قرار می دهد و در بروز سندروم درد پاتلوفمورال موثر است. هدف این تحقیق، بررسی اثر مکمل تقویت عضلات دورکننده و چرخاننده های خارجی ران بر یک برنامه تقویت عضلات اکستنسور زانو است.روش بررسی: نمونه ها (۲۱ زن با درد پاتلوفمورال) به صورت تصادفی در دو گروه تمرین (تقویت عضلات اکستنسور زانو، دورکننده ها و چرخاننده های خارجی ران) و کنترل (تقویت عضلات اکستنسور زانو) قرار گرفتند. هر دو گروه در برنامه تمرین درمانی به مدت هشت هفته شرکت کردند. شدت درد، قدرت عضلات اکستنسور زانو، دورکننده و چرخاننده های خارجی ران و عملکرد نمونه ها قبل و پس از درمان ارزیابی شد. از آمار پارامتریک برای مقایسه نتایج به دست آمده در پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه استفاده شد (۰.۰۵).یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو گروه پیش از شرکت در برنامه تمرین درمانی در ویژگی های دموگرافیک، درد، قدرت عضلانی و عملکرد یکسان بودند. در هر دو گروه تمرین و کنترل، درد، قدرت عضلانی و عملکرد نمونه ها در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون به میزان قابل توجهی بهبود یافته بود (a£۰.۰۵)، اما دو گروه در پس آزمون تفاوت معناداری نداشتند (p>0.05).نتیجه گیری: هر دو شیوه تمرینی، درد را کاهش دادند و سبب بهبود عملکرد شدند. پس از گذشت هشت هفته تقویت مکمل عضلات دورکننده و چرخاننده های خارجی ران فواید بیشتری در زمینه درد در فعالیت های عملکردی در زنان مبتلا به درد پاتلوفمورال به دست نیامد.

کلید واژه: سندرم درد پاتلوفمورال، تمرین درمانی، عضلات ران