بررسی آلودگی فلزات سنگین در بافت های ماهیچه و آبشش خرچنگ روح (Ocypode saratan) در سواحل جزر و مدی چابهار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی آلودگی فلزات سنگین در بافت های ماهیچه و آبشش خرچنگ روح (Ocypode saratan) در سواحل جزر و مدی چابهار دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی آلودگی فلزات سنگین در بافت های ماهیچه و آبشش خرچنگ روح (Ocypode saratan) در سواحل جزر و مدی چابهار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی آلودگی فلزات سنگین در بافت های ماهیچه و آبشش خرچنگ روح (Ocypode saratan) در سواحل جزر و مدی چابهار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی آلودگی فلزات سنگین در بافت های ماهیچه و آبشش خرچنگ روح (Ocypode saratan) در سواحل جزر و مدی چابهار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : زیست شناسی دریا (بیولوژی دریا)

تعداد صفحات :۱۴

فلزات سنگین به دلیل پایداری زیاد با تجمع دربافت آبزیان نظیر خرچنگ ها قابل انتقال به سطوح مختلف غذایی و در نهایت به انسان می باشد. در این مطالعه به منظور آگاهی از سطوح فلزات سنگین در بافت آبشش و ماهیچه خرچنگ روح (Ocypode saratan)، نمونه برداری از خرچنگ های مورد نظر در سواحل چابهار در اسفند ماه ۱۳۹۱ در ۵ ایستگاه اسکله شهید بهشتی، اسکله تیس، پارک، جزیره خرچنگ و اسکله پزم انجام و پس از انتقال به آزمایشگاه و عملیات آماده سازی و هضم شیمیایی توسط اسید نیتریک، میزان فلزات سنگین نمونه هاتوسط دستگاه اسپکتروفتومتری جذب اتمی (AAS) اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که میانگین سطوح جیوه، نیکل، کروم، کبالت، سرب و کادمیوم در بافت آبشش نمونه های خرچنگ جمع آوری شده از ایستگاه های مختلف به ترتیب ۱.۵۲±۰.۲۰، ۰.۹۹±۰.۱۳، ۰.۵۲±۰.۰۵، ۰.۲۵±۰.۰۳، ۰.۷۱±۰.۰۸ و ۰.۲۹±۰.۰۴ قسمت در میلیون، و در بافت ماهیچه نیز به ترتیب ۰.۹۱±۰.۱۴، ۰.۱۲±۰.۰۱، ۰.۲۴±۰.۰۵، ۰.۰۶±۰.۰۱، ۰.۲۵±۰.۰۵ و ۰.۰۷±۰.۰۳ قسمت در میلیون می باشد. مقایسه آماری میزان فلزات جیوه، نیکل و سرب در بافت آبشش نمونه های خرچنگ مربوط به ایستگاه های مختلف اختلاف معنی داری را نشان داد و فلز جیوه در بافت ماهیچه خرچنگ ایستگاه های مختلف اختلاف معنی داری داشت (P<0.05). نتایج حاصله نشان داد که میزان جیوه و نیکل در بافت ماهیچه نمونه های خرچنگ در مقایسه با استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO) بالاتر و میزان سرب و کادمیوم در مقایسه با استاندارد سازمان خواربار جهانی (FAO)، وزارت کشاورزی- شیلات و غذای انگلستان (UKMAFF) انجمن بهداشت ملی و تحقیقات پزشکی استرالیا (NHMRC)، و مدیریت غذا و داروی آمریکا (US FDA)، کمتر بود.

کلید واژه: آلودگی، فلزات سنگین، خلیج چابهار، Ocypode saratan