ارزیابی میزان تحمل به سرما در ژنوتیپ های عدس با بهره گیری از شاخص نشت الکترولیت ها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی میزان تحمل به سرما در ژنوتیپ های عدس با بهره گیری از شاخص نشت الکترولیت ها دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی میزان تحمل به سرما در ژنوتیپ های عدس با بهره گیری از شاخص نشت الکترولیت ها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی میزان تحمل به سرما در ژنوتیپ های عدس با بهره گیری از شاخص نشت الکترولیت ها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی میزان تحمل به سرما در ژنوتیپ های عدس با بهره گیری از شاخص نشت الکترولیت ها :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهشهای زراعی ایران

تعداد صفحات :۱۰

عدس از جمله مهم ترین حبوبات سردسیری است که وقوع سرمای شدید منجر به بروز خسارت در آن می شود. برخی از شاخص های فیزیولوژیک از جمله نشت الکترولیت ها در ارزیابی و شناسایی ارقام متحمل به سرمای گیاهان کاربرد داشته است. به همین منظور جهت بررسی امکان استفاده از شاخص نشت الکترولیت ها در ارزیابی تحمل به سرمای هفت ژنوتیپ عدس (MLC7، MLC60، MLC185، MLC225، MLC357، قزوین و رباط)، این ژنوتیپ ها در آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در معرض نه تیمار دمایی ( صفر، ۳-، ۶-، ۹-، ۱۲-، ۱۵-، ۱۸-، ۲۱- و ۲۴- درجه سانتیگراد) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که کاهش درجه حرارت با افزایش میزان نشت الکترولیت ها در تمام ژنوتیپ های مورد ارزیابی همراه بود و تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ های عدس از نظر میزان نشت الکترولیت ها وجود داشت. بیشترین و کمترین میزان نشت الکترولیت ها به ترتیب مربوط به ژنوتیپ های رباط (۲۸.۵ درصد) و MLC7 19.4 درصد) بود. همچنین سرعت افزایش نشت الکترولیت ها بین ژنوتیپ های مورد آزمایش متفاوت بود. شیب منحنی نشت الکترولیت ها در ژنوتیپ های MLC225 و قزوین بیشتر بود و سایر ژنوتیپ ها با سرعت کمتری به حداکثر میزان نشت خود رسیدند. همچنین دمایی که در آن ژنوتیپ ها حداکثر میزان نشت را داشتند نیز متفاوت بود، به صورتی که. ژنوتیپ های MLC7، MLC185،MLC225 و رباط در دمای ۲۱- درجه سانتیگراد حداکثر میزان نشت الکترولیت ها را داشتند، در حالیکه دمای حداکثر میزان نشت الکترولیت ها در ژنوتیپ MLC357، ۱۵- درجه سانتیگراد و در ژنوتیپ های MLC60 و قزوین، ۱۸- درجه سانتیگراد بود. همچنین تفاوت ژنوتیپ ها از نظر LT50el معنی دار بود و میزان آن در دامنه ۱۰.۷- درجه سانتیگراد (MLC357) تا ۱۶.۲- درجه سانتیگراد (MLC225) قرار داشت.

کلید واژه: تنش سرما، هدایت الکتریکی، یخ زدگی