مقایسه اثرات تعدیل ایمنی میکروپارتیکل های کیتین با میکروپارتیکل های کیتوسان بر سوسپانسیون سلولی غدد لنفی موش های آلوده به انگل لیشمانیا ماژور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثرات تعدیل ایمنی میکروپارتیکل های کیتین با میکروپارتیکل های کیتوسان بر سوسپانسیون سلولی غدد لنفی موش های آلوده به انگل لیشمانیا ماژور دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثرات تعدیل ایمنی میکروپارتیکل های کیتین با میکروپارتیکل های کیتوسان بر سوسپانسیون سلولی غدد لنفی موش های آلوده به انگل لیشمانیا ماژور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثرات تعدیل ایمنی میکروپارتیکل های کیتین با میکروپارتیکل های کیتوسان بر سوسپانسیون سلولی غدد لنفی موش های آلوده به انگل لیشمانیا ماژور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثرات تعدیل ایمنی میکروپارتیکل های کیتین با میکروپارتیکل های کیتوسان بر سوسپانسیون سلولی غدد لنفی موش های آلوده به انگل لیشمانیا ماژور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش در پزشکی

تعداد صفحات :۸

سابقه و هدف: در مورد خواص تعدیل ایمنی کیتین در مقایسه با کیتوسان تناقضاتی وجود دارد. برای پاسخ به این تناقضات، تاثیر میکروپارتیکل های کیتین را در مقایسه با میکروپارتیکل های کیتوسان بر تحریک سوسپانسیون سلولی آلوده به انگل لیشمانیا مورد مطالعه قراردادیم.روش بررسی: در این تحقیق که به روش تجربی انجام پذیرفت، موش های Balb/c با ۲´۱۰۵ پروماستیگوت انگل لیشمانیا ماژور در فاز ایستایی، در قاعده دم و به طریقه داخل جلدی آلوده شدند و پس از دوهفته با روش PCR آلودگی موش ها تائید گردید. سپس سوسپانسیون سلولی آلوده به لیشمانیا از غدد لنفی موش ها جدا شد. از میکروپارتیکل های کیتین که با سونیکاسیون و عبور دادن از صافی تهیه شده بودند و اندازه آنها با Master sizer بررسی شده بود، برای تحریک سلولی استفاده گردید. در نهایت غلظت سایتوکاین های TNF-a و IL-10 به روش الایزا در سوپرناتانت کشت سلولی اندازه گیری شد.یافته ها: تحریک با میکروپارتیکل های کیتین افزایش معنی دار تولید TNF- a و همچنین IL-10 را در مقایسه با کیتوسان نشان داد (p<0.001)نتیجه گیری: به نظر می رسد که میکروپارتیکل های کیتین قادر به تحریک تولید TNF-a و IL-10 در سوسپانسیون سلولی آلوده به لیشمانیا باشند و احتمالا بتوان از آن به عنوان یک ایمونومدولاتور در واکسیناسیون و یا درمان ضایعات لیشمانیایی بهره گرفت.

کلید واژه: کیتین، لیشمانیا ماژور، سایتوکاین