بررسی نسبت های مختلف جایگزینی کشت مخلوط سویا (.Glycine max L) با دو گیاه ریحان (.Ocimum basilicum L) و گاوزبان اروپایی (.Borago officinalis L) در شرایط تداخل علف هرز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی نسبت های مختلف جایگزینی کشت مخلوط سویا (.Glycine max L) با دو گیاه ریحان (.Ocimum basilicum L) و گاوزبان اروپایی (.Borago officinalis L) در شرایط تداخل علف هرز دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی نسبت های مختلف جایگزینی کشت مخلوط سویا (.Glycine max L) با دو گیاه ریحان (.Ocimum basilicum L) و گاوزبان اروپایی (.Borago officinalis L) در شرایط تداخل علف هرز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی نسبت های مختلف جایگزینی کشت مخلوط سویا (.Glycine max L) با دو گیاه ریحان (.Ocimum basilicum L) و گاوزبان اروپایی (.Borago officinalis L) در شرایط تداخل علف هرز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی نسبت های مختلف جایگزینی کشت مخلوط سویا (.Glycine max L) با دو گیاه ریحان (.Ocimum basilicum L) و گاوزبان اروپایی (.Borago officinalis L) در شرایط تداخل علف هرز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : بوم شناسی کشاورزی

تعداد صفحات :۱۸

به منظور بررسی کشت مخلوط سویا (Glycine max L.) رقم ساری با دو گیاه ریحان (Ocimum basilicum L.) و گاوزبان اروپایی (Borago officinalis L.) در شرایط تداخل علف های هرز، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۲ تیمار و سه تکرار در ۱۰ کیلومتری غرب شهرستان شیروان در سال زراعی ۹۰-۱۳۸۹ اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل نسبت های ۷۵% سویا: ۲۵% ریحان، ۵۰% سویا: ۵۰% ریحان، ۲۵% سویا: ۷۵% ریحان و ۷۵% سویا: ۲۵% گاوزبان اروپایی، ۵۰% سویا: ۵۰% گاوزبان اروپایی و ۲۵% سویا: ۷۵% گاوزبان اروپایی در شرایط عدم وجین علف های هرز و کشت خالص هر یک از گیاهان در شرایط کنترل و عدم کنترل علف های هرز بود. نتایج نشان داد که تیمارهای کشت مخلوط در کاهش تراکم و ماده خشک علف های هرز موفق تر از تیمارهای کشت خالص بود. نسبت ۵۰% سویا: ۵۰% ریحان، تراکم نسبی علف های هرز را در مقایسه با کشت خالص ریحان و سویا به ترتیب ۴۷.۹۵% و ۵۲.۹% و ماده خشک علف های هرز را در مقایسه با کشت خالص ریحان و سویا به ترتیب ۶۸.۹۱ و ۶۱.۸۷% کاهش داد. افزایش سهم هر یک از گیاهان در مخلوط، افزایش تجمع ماده خشک آن گیاه را در پی داشت. ارتفاع سویا و گاوزبان اروپایی بر خلاف ارتفاع ریحان، با تداخل علف های هرز و در تیمارهای مخلوط افزایش یافت. عملکرد اقتصادی و بیولوژیک سویا در تمامی نسبت های کشت مخلوط با ریحان در مقایسه با کشت مخلوط با گاوزبان اروپایی از مقدار بیشتری برخوردار بود. بیشترین شاخص برداشت سویا در نسبت ۵۰:۵۰ سویا: ریحان مشاهده شد که نسبت به کشت خالص سویا ۴.۹ درصد افزایش داشت. عملکرد ریحان و گاوزبان اروپایی نیز با افزایش ردیف های سویا در مخلوط کاهش یافت. بر اساس شاخص معادل سطح- زمان، تیمارهای ۷۵% سویا: ۲۵% ریحان و گاوزبان اروپایی (بر اساس عملکرد دانه) در مقایسه با کشت خالص به ترتیب ۳ و ۴ درصد برتری داشتند.

کلید واژه: تجمع ماده خشک، کنترل علف های هرز، نسبت معادل سطح، زمان