ارزیابی دسترسی گردشگران شهری به اماکن خدماتی-رفاهی در شهرهای ایران (مطالعه موردی شهر تبریز)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی دسترسی گردشگران شهری به اماکن خدماتی-رفاهی در شهرهای ایران (مطالعه موردی شهر تبریز) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی دسترسی گردشگران شهری به اماکن خدماتی-رفاهی در شهرهای ایران (مطالعه موردی شهر تبریز)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی دسترسی گردشگران شهری به اماکن خدماتی-رفاهی در شهرهای ایران (مطالعه موردی شهر تبریز)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی دسترسی گردشگران شهری به اماکن خدماتی-رفاهی در شهرهای ایران (مطالعه موردی شهر تبریز) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصلنامه جغرافیایی فضای گردشگری

تعداد صفحات :۲۴

امروزه به دلیل پذیرش حجم وسیعی از گردشگران توسط شهرهای بزرگ، گردشگری شهری جایگاه قابل توجهی در میان حوزه های مختلف گردشگری یافته است. رشد و توسعه روزافزون شهرها باعث شده که امروزه مناطق شهری با جذب جمعیت و فعالیت تبدیل به مراکز اصلی ارائه خدمات، تجارت، تولید، مصرف و سکونت شوند. با وجود ارائه امکانات و تسهیلات از سوی شهرها استفاده از خدمات برای گردشگران دارای محدودیت هایی می باشد که دسترسی گردشگران را با مشکل مواجه می کند. داشتن دسترسی یکی از مهم ترین خصوصیات یک شهرخوب است.دسترسی را می توان به صور مختلف تقسیم بندی کرد دسترسی به فعالیت ها، دسترسی به کالاها و منابع، دسترسی به اماکن و دسترسی به اطلاعات. تحقیق حاضر به ارزیابی میزان و مطلوبیت دسترسی گردشگران به خدمات و عناصر گردشگری در شهر تبریز پرداخته است. بدین منظور به تحلیل پراکندگی و توزیع فضایی ۲۳ نوع عنصر گردشگری شهری و همچنین به ارزیابی مطلوبیت نهایی دسترسی به عناصر گردشگری شهری در سطح مناطق ده گانه شهر تبریز پرداخته شد. روش تحقیق، توصیفی– تحلیلی-پیمایشی می باشد. برای جامعه آماری، مناطق ده گانه شهر تبریز و همچنین تعداد گردشگران داخلی و خارجی در سال ۱۳۹۰ انتخاب شد که به منظور به دست آوردن مطلوبیت نهایی هر منطقه برای دسترسی به خدمات گردشگری از مدل های AHP و TOPSIS، و جهت مشخص شدن نحوه پراکنش کاربری ها در سطح شهر، از مدل های پنج گانه میانگین نزدیک ترین همسایه؛ ضریب K، خود همبستگی فضایی، تراکم هسته ای و ضریب آماره جی و همچنین برای مشخص کردن خوشه های بحرانی و مناسب از لحاظ دسترسی از مدل GI و جهت تعیین حوزه دسترسی عناصر اقامتی گردشگران از توابع eucliden distance مدل تحلیل فضایی و service area مدل تحلیل شبکه استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل نشان داد که مناطق ۹ و ۷ دارای دسترسی نامطلوب، مناطق ۶ و ۵ نسبتا نامطلوب، مناطق ۱۰ و ۳ دسترسی متوسط، مناطق ۱ و ۴ در وضعیت نسبتا مطلوب و مناطق ۲ و ۸ در وضعیت مطلوب قرار دارند.

کلید واژه: دسترسی، تحلیل پراکندگی، تحلیل شبکه، تبریز، گردشگری شهری