مقاله زهکشی و احیاء اراضی کشاورزی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله زهکشی و احیاء اراضی کشاورزی دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله زهکشی و احیاء اراضی کشاورزی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله زهکشی و احیاء اراضی کشاورزی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله زهکشی و احیاء اراضی کشاورزی :

تعداد صفحات:۲۷

چکیده:

واژه هایی مانند احیاء ، اصلاح و بهسازی که در ارتباط با خاک و زمین بکار می روند در کشورهای مختلف معانی و مفاهیم گوناگون دارد ولی در کشور ایران مراد از بهسازی خاک، زدودن ، آبشویی و زهکشی انواع املاح محلول از خاک است که یا در اثر آبیاری با آبهایی با کیفیت نامناسب در دل خاک انباشته شده اند و یا در زمینهای آیش و بایرخیز سطح ایستابی شور موجبات شوری خاک را فراهم ساخته و یا هر دو عامل توامان عمل کرده انم. پیدایش و زوال تمدنهای ایران و بین النهرین در خوزستان و فارس با آبیاری بیرویه آغاز و با انباشتن املاح و نبود شبکه زهکشی به پایان آمده است. چنین روند و الگوئی در تمدنهای هندوستان و چین و مایاها و آزتکهای آمریکای لاتین نیز عینا مشاهده می شود.
در کشور ایران، میزان بارندگی بین ۲۵ میلیمتر تا ۲۰۰۰ میلیمتر در سال نوسان کرده و تبخیر و تعرق مطلق نیز از حداقل ۱۰۰۰ میلیمتر تا بیش از ۴۰۰۰ میلیمتر در نوسان است. محققا در درون کویرهای ایران که فاقد ایستگاه هواشناسی هستند.نقاطی وجود دارند که تبخیر و تعرق به ۶۰۰۰ تا ۸۰۰۰ میلیمتر در سال نیز بالغ می شود. متاسفانه توزیع زمانی و مکانی بارندگی نیز به ترتیبی است که حتی در نقاطی مانند آستارا که بارندگی سالانه ۲۰۰۰ میلیمتر و بیشترین در ایران است . در فصول تابستان تبخیر بر بارندگی پیشی گرفته و آبیاری را برای برداشت یک عملکرد مطلوب از کشت های مختلف الزام آور می سازد.
مساحت زمینهای نمکزده ایران به درستی مشخص نیست. کودا Kovda (1980) مساحت آن را در حدود ۲۷ میلیون هکتار برآورد کرده است. موسسه تحقیقات خاک و آب که وارث موسسه خاکشناسی سابق است از ارزیابی هفت میلیون هکتار زمینهای کشاورزی مورد استفاده به منظور تعیین قابلیت آبیاری آنها، ۱/۵ میلیون هکتار را اراضی شور، قلیائی و ماندابی رده بندی کرده است. از طرفی در یک میلیون هکتار از اراضی زیر دست سدهای ساخته شده که به شبکه های مدرن آبیاری و زهکشی تجهیز شده اند، درصد اراضی شور و قلیا و ماندابی پس از آغاز بهره برداری رو با افزایش گذارده و در بقیه اراضی دیم نیز عوارض شوری در عملکردها منعکس است. بنابراین اگر رقم ۲۷ میلیون هکتار کودا (۱۹۸۰) Kovda را برای کل ایران بپذیریم، مساحت زمینهای کشاورزی آلوده به نمک فقط در محدوده ۱۸ میلیون هکتار زمینهای کشت آبی، دیم و آیش سالانه به حدود هفت میلیون هکتار بالغ می شود که با افزایش کشتهای آبی در حال افزایش می باشد.
شوری یا غلظت نمک درخاکهایایران متفاوت بوده و از یک گرم در لیتر محلول خاک تا صد گرم گزارش شده است. در کویرهای مرکزی، سبزوار، لوت و … سطحی بودن سفره آب زیر زمینی شور و شدت تبخیر سبب شده است که نمک بصورت جامد در سطحخاک ته نشین شود که در این صورت غلظت آن بیش از دویست گرم در هر لیتر محلول خاک خواهد بود. دراستانهای جنوبی کشور مثلا در نقاطی از خوزستان، غلظت املاح در آب زیر زمینی به صد گرم در لیتر بالغ می شود که در حقیقت بیش از سه برابر شوری آب خلیج فارس می باشد. در مواردی که سفره آب زیر زمینی در اعماق نیم یا یک متری قرار دارد، تبخیر می تواند تا دو هزار میلیمتر آب شور را از سفره ربوده و به سطح خاک هدایت کند ولی با افزایش عمق سطح ایستابی تا چهارمتر، خیز موئینه ای آب شور تقریبا متوقف می شود.
در سطح جهانی از ۲۵۰ میلیون هکتار کشت آبی، سالیانه ۲ تا ۴ میلیون هکتار بعلت شوری یا مانداری شدن از چرخ تولید خارج شده و یا عملکرد کشتهای مختلف در این خاکها کاهش محسوس می یابد. از ۱۸۰۰ میلیون هکتار زمینهای زیر کشت جهان، اعم ازآبی و دیم نیز در حدود هزار میلیون هکتار بطریقی با مسئله دائم الزاید شوری روبروهستند.
در اغلب نقاط دنیا برای نمک زدائی و بهسازی اراضی به شبکه های زهکشی زیر زمینی رو آورده اند و با آنکه در حدود ۱۵۰ میلیون هکتار از اراضی فاریاب دارای شبکه زهکشی می بانشد ولی بخش اعظم آن در نقاط مرطوب و برای انتقال آب اضافی از خاک بوده و نه شوری. ولی با افزایش جمعیت و الزام به تولید بیشتر محصولات کشاورزی، زهکشی به منظور کنترل شوری در کلیه نقاط دنیا که مبتلا به آن هستند در حال افزایش است. در کشور ایران از پنج میلیون هکتار کشت آبی، کمتر از دویست هزار هکتار شبکه زهکش زیر زمینی دائر دارند.