مقایسه اثر بخشی رژیم ترکیبی سیپروفلوکساسین و داکسی سیکلین با ریفامپین و داکسی سیکلین در بیماران مبتلا به بروسلوز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر بخشی رژیم ترکیبی سیپروفلوکساسین و داکسی سیکلین با ریفامپین و داکسی سیکلین در بیماران مبتلا به بروسلوز دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر بخشی رژیم ترکیبی سیپروفلوکساسین و داکسی سیکلین با ریفامپین و داکسی سیکلین در بیماران مبتلا به بروسلوز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر بخشی رژیم ترکیبی سیپروفلوکساسین و داکسی سیکلین با ریفامپین و داکسی سیکلین در بیماران مبتلا به بروسلوز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر بخشی رژیم ترکیبی سیپروفلوکساسین و داکسی سیکلین با ریفامپین و داکسی سیکلین در بیماران مبتلا به بروسلوز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: تب مالت یکی از بیماری های عفونی مشترک انسان و دام و از بیماری های آندمیک ایران می باشد. این بیماری عفونت سیستمیک با درگیری بسیاری از ارگان ها را ایجاد می کند. درمان ترکیبی در تب مالت منجر به بهبود علایم و کوتاه شدن دوره علامت دار بیماری شده، میزان عود و مقاومت دارویی را کاهش می دهد. با توجه به استفاده ار ریفامپین در درمان سل و ضرورت درمان آلترناتیو در مناطق آندمیک سل و تب مالت در این مطالعه، ریفامپین داکسی سیکلین را با رژیم سیپروفلوکساسین و داکسی سیکلین در درمان تب مالت مقایسه کردیم.روش بررسی: در این مطالعه کار آزمایی بالینی ۹۰ بیمار تب مالت بررسی شدند. بیماران به طور تصادفی به ۲ گروه تقسیم شدند، بیماران در گروه DR، رژیم درمانی داکسی سیکلین ۱۰۰ میلی گرم ۲ بار در روز و ریفامپین ۳۰۰ میلی گرم ۲ بار در روز به مدت ۸ هفته و در گروه CD، داکسی سیکلین ۱۰۰ میلی گرم ۲ بار در روز و سیپروفلوکساسین ۵۰۰ میلی گرم ۲ بار در روز را به مدت ۸ هفته دریافت کردند. بیماران از نظر بهبود علایم، عوارض دارویی و یافته های آزمایشگاهی در طی دوره درمان بررسی شدند.یافته ها: در این بررسی به طور کلی میزان بهبودی علایم و یافته های آزمایشگاهی در ۲ گروه درمانی مشابه بود. در گروه DR در ۹۳.۲ درصد و در گروه ۸۳.۹ CD درصد بیماران بهبود علایم داشتند که اختلاف معنی داری در نتایج درمانی وجود نداشت (p=0.182). عوارض دارویی در هر دو گروه خفیف و اختلاف قابل ملاحظه ای نداشت و در هیچکدام از دو گروه منجر به قطع درمان نشد.نتیجه گیری: با توجه به اثر بخشی یکسان دو رژیم DR و CD در درمان تب مالت و همچنین استفاده از ریفامپین در مناطق با شیوع بالای سل، رژیم سیپروفوکساسین- داکسی سیکلین به عنوان یک رژیم مناسب توصیه می شود.

کلید واژه: داکسی سیکلین، ریفامپین، سیپروفلوکساسین، درمان تب مالت