مقایسه سه روش هپارینه کردن ست همودیالیز بر وضعیت انعقادی و کفایت دیالیز دربیماران تحت درمان با همودیالیز ۱۳۹۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه سه روش هپارینه کردن ست همودیالیز بر وضعیت انعقادی و کفایت دیالیز دربیماران تحت درمان با همودیالیز ۱۳۹۲ دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه سه روش هپارینه کردن ست همودیالیز بر وضعیت انعقادی و کفایت دیالیز دربیماران تحت درمان با همودیالیز ۱۳۹۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه سه روش هپارینه کردن ست همودیالیز بر وضعیت انعقادی و کفایت دیالیز دربیماران تحت درمان با همودیالیز ۱۳۹۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه سه روش هپارینه کردن ست همودیالیز بر وضعیت انعقادی و کفایت دیالیز دربیماران تحت درمان با همودیالیز ۱۳۹۲ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

تعداد صفحات :۱۴

مقدمه: امروزه جهت ضد انعقادسازی ست همودیالیز از هپارین به روش های مختلف استفاده می شود. هرکدام از این روش ها با عوارض جانبی مثل تشکیل لخته و کاهش کفایت، در میزان مرگ و میر تاثیر می گذارند. این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر ۳ روش هپارینه کردن ست دیالیز بر وضعیت انعقادی و کفایت دیالیز انجام شد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی ۲۵ بیمار همودیالیزی با PTT نرمال به طور تصادفی تحت ۳ روش هپارینه شدند. در روش اول ست دیالیز پس از پرایم با ۵۰۰۰u هپارین، در دو نوبت با ۲۰۰ سی سی نرمال سالین شستشو شد. در روش دوم ۲۰۰۰u به طور بلوس و ۱۰۰۰u/h نیز تا ابتدای ساعت چهارم انفوزیون شد. در روش سوم ۲۵۰۰u ابتدا و ۲۵۰۰u دو ساعت بعد تزریق شد. ارزیابی لخته با مشاهده صافی و بررسی کفایت دیالیز با فرمول های URR، KT/V صورت گرفت. داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون های ویلکاکسان و مک نمار تحلیل گردید.نتایج: میزان بروز لخته در روش اول به طور معنی داری بیش از روش دوم و سوم و در روش سوم به طور معنی داری بیش از روش دوم بود. میزان PTT در محدوده استاندارد، در روش اول به طور معنی داری بیش از روش دوم بود . کفایت دیالیز در روش دوم به طور معنی داری بیشتر از روش اول بود (p=0.002).نتیجه گیری: روش دوم هپارینیزاسیون ست همودیالیز، با احتمال تشکیل لخته کمتری همراه است و با توجه به کفایت مطلوب تر دیالیز در این روش، به عنوان ایمن ترین روش توصیه می شود.

کلید واژه: هپارینه کردن، همودیالیز، لخته، کفایت دیالیز، PTT