مقایسه سطح آگونیست های ترشحی IL-12 ازماکروفاژهای بیماران مبتلا به لیشمانیوز پوستی التیامی و غیر التیامی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه سطح آگونیست های ترشحی IL-12 ازماکروفاژهای بیماران مبتلا به لیشمانیوز پوستی التیامی و غیر التیامی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه سطح آگونیست های ترشحی IL-12 ازماکروفاژهای بیماران مبتلا به لیشمانیوز پوستی التیامی و غیر التیامی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه سطح آگونیست های ترشحی IL-12 ازماکروفاژهای بیماران مبتلا به لیشمانیوز پوستی التیامی و غیر التیامی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه سطح آگونیست های ترشحی IL-12 ازماکروفاژهای بیماران مبتلا به لیشمانیوز پوستی التیامی و غیر التیامی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۰

مقدمه: لیشمانیوز پوستی یک بیماری است که اغلب خود به خود بهبود می یابد، ولی در موارد نادری و به علل نامعلوم زخم ها ممکن است گسترش یابند و شکل مقاومی از بیماری را ایجاد کند. هنوز شاخص ایمونولوژیک مهمی که نشان دهنده روند بهبود لیشمانیوز پوستی در انسان باشد، شناخته نشده است. در این مطالعه سطح تولید سیتوکین های خانواده(Interleukin-12) IL-12 IL-23)و IL-27) در دو گروه افراد مبتلا به فرم التیامی و غیر التیامی لیشمانیوز بررسی شد تا احتمال نقش این دو سیتوکین در روند بهبود زخم های ناشی از عفونت با L.major بررسی شود.روش ها: ۲۶ بیمار مقیم استان اصفهان که به دو شکل التیامی و غیر التیامی لیشمانیوز پوستی مبتلا بودند، انتخاب شدند. سطح تولید IL-23 و IL-27 از ماکروفاژهای خون محیطی در محیط کشت، در دو گروه بیماران و شاهد، قبل و بعد از تحریک با پروماستیگوت های انگل L.major به روش ELISA اندازه گیری شد.یافته ها: میانگین تولید IL-23 و IL-27 از ماکروفاژهای افراد مبتلا به شکل التیامی به طور معنی داری از بیماران مبتلا به شکل غیر التیامی بیشتر بود. همچنین سطح تولید این دو سیتوکین در سوپرناتانت محیط کشت، قبل و بعد از تحریک، در دو گروه اختلاف معنی داری را نشان داد (۰.۰۰۱>P).نتیجه گیری: به نظر می رسد تولید آگونیست های IL-12 در روند بهبود زخم های ناشی از لیشمانیوز پوستی می تواند موثر باشد. به همین دلیل مطالعات بیشتری در این زمینه در مدل انسانی بیماری لازم است تا نقش این سیتوکین ها در این بیماری بهتر شناخته شود.

کلید واژه: آگونیست، اینترلوکین ۲۳، اینترلوکین ۲۷، ماکروفاژ، پروماستیگوت، لیشمانیوز پوستی