تاثیر مصرف حاد کافئین بر ظرفیت ضداکسایشی تام و شاخص فشار اکسایشی مردان والیبالیست پس از یک جلسه فعالیت وامانده ساز مقاومتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر مصرف حاد کافئین بر ظرفیت ضداکسایشی تام و شاخص فشار اکسایشی مردان والیبالیست پس از یک جلسه فعالیت وامانده ساز مقاومتی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر مصرف حاد کافئین بر ظرفیت ضداکسایشی تام و شاخص فشار اکسایشی مردان والیبالیست پس از یک جلسه فعالیت وامانده ساز مقاومتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر مصرف حاد کافئین بر ظرفیت ضداکسایشی تام و شاخص فشار اکسایشی مردان والیبالیست پس از یک جلسه فعالیت وامانده ساز مقاومتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر مصرف حاد کافئین بر ظرفیت ضداکسایشی تام و شاخص فشار اکسایشی مردان والیبالیست پس از یک جلسه فعالیت وامانده ساز مقاومتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور

تعداد صفحات :۱۷

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مصرف حاد کافئین بر ظرفیت ضداکسایشی تام (TAC) و شاخص فشار اکسایشی (MDA) مردان والیبالیست پس از یک جلسه فعالیت وامانده ساز مقاومتی بود. مواد و روش ها: در یک طرح نیمه تجربی، تصادفی و دوسوکور با اندازه گیری های مکرر (سه مرحله ای)، ۲۰ مرد والیبالیست (۱.۱۰±۲۱.۲۰ سال، درصد چربی ۲.۷۸±۱۰.۷۵% و نمایه توده بدن ۰.۹۹±۲۲.۹۵ کیلوگرم بر مترمربع) به دو گروه همگن شده مکمل یا دارونما (به ترتیب ۹ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن کافئین یا دکستروز) تقسیم شدند، سپس همه آزمودنی ها پس از دریافت مکمل یا دارونما در یک قرارداد فعالیت مقاومتی با وزنه (شامل هفت حرکت در سه نوبت با ۸۰ درصد یک تکرار بیشینه تاحد واماندگی) شرکت کردند. نمونه های خونی وریدی در حالت پایه، ۴۵ دقیقه پس از مصرف مکمل و بلافاصله پس از فعالیت مقاومتی برای اندازه گیری تغییرهای TAC و MDA سرمی اندازه گیری شدند. نتایج: نتایج به دست آمده، حاکی است که مصرف حاد کافئین تاثیر معنی داری بر TAC و MDA پایه ندارد (p³۰.۰۵)، ازطرفی، یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده ساز باعث کاهش معنی دار TAC (p£۰.۰۵) و افزایش معنی دار MDA شد (p£۰.۰۵)، درحالی که، تفاوتی معنی دار در هیچ یک از متغیرهای اندازه گیری شده بلافاصله پس از انجام فعالیت میان گروه ها مشاهده نشد (p³۰.۰۵). نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاضر می توان چنین نتیجه گرفت که به احتمال، مصرف حاد کافئین، توانایی لازم برای افزایش TAC پایه را نداشته، همچنین نمی تواند از تغییرهای نامطلوب MDA سرمی ناشی از انجام یک جلسه فعالیت مقاومتی در مردان والیبالیست بکاهد

کلید واژه: فعالیت مقاومتی، کافئین، ظرفیت ضداکسایشی تام، مالون دی آلدهید