مقاله تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به سلول های شبه عصبی در محیط آزمایشگاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به سلول های شبه عصبی در محیط آزمایشگاهی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به سلول های شبه عصبی در محیط آزمایشگاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به سلول های شبه عصبی در محیط آزمایشگاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به سلول های شبه عصبی در محیط آزمایشگاهی :

مقاله تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به سلول های شبه عصبی در محیط آزمایشگاهی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در آبان ۱۳۸۸ در مجله دانشکده پزشکی از صفحه ۵۲۷ تا ۵۳۴ منتشر شده است.
نام: تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به سلول های شبه عصبی در محیط آزمایشگاهی
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سلول های بنیادی مزانشیمی
مقاله سلول های نورونی
مقاله مارکرهای نورونی
مقاله القا
مقاله تمایز

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسانی توانایی تبدیل به انواع مختلف سلول ها از جمله سلول های چربی، استخوان و غضروف را دارند. به علاوه، این سلول ها را می توان به انواع سلول ها مثل سلول های نورونی تمایز داد. روش های مختلفی برای تمایز دادن این سلول ها به نورون ها گزارش شده است. با استفاده از یک روش جدید در صدد تولید پیش سازهایی هستیم که در آنها میزان بیان مارکرهای نورونی بیش از مطالعات انجام شده باشد.
روش بررسی: آسپیراسیون مغز استخوان، از استخوان ایلیاک یک مرد بالغ سالم انجام شد. سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان در محیط کشت DMEM حاوی %۱۵ سرم جداسازی و کشت شدند. سلول های بنیادی مزانشیمی بین پاساژهای ۴-۸ به حالت نوروسفر به مدت هفت روز کشت و با فاکتورهای رشد bFGF, EGF, RA القا شدند و هفت تا ۱۴ روز بر روی پلیت های پوشیده شده با لامینین و پلی –L – اورنیتین کشت داده شدند. به منظور بررسی میزان بیان مارکرهای اختصاصی سلول های بنیادی عصبی از روش های فلوسیتومتری و ایمونوسیتوشیمی استفاده گردید.
یافته ها: فلوسیتومتری نشان داد که سلول ها بعد از القا حدود %۹۰ ± ۲۵۲ مارکر نستین، حدود %۴۱۱ ± ۱ مارکر توبولین و %۶۷۸۲ ± ۱۰۵ مارکر GFAP را بیان می کنند. مطالعات ایمونوسیتوشیمی و تغییرات مورفولوژیکی نیز در راستای نتایج حاصل از آنالیزهای فلوسیتومتری بودند.
نتیجه گیری: تیمار سلول های مزانشیمی با bFGF, EGF, RA تعداد نورون های Tuj 1 مثبت را افزایش می دهد. این مطالعه نشان داد که سلول های مزانشیمی توانایی تمایز به نورون ها را در in vitro دارند و این مساله به نوع روش القا بستگی دارد.