مقاله تاثیر تحریک های الکتریکی پوستی بر درد ناشی از پلی نوروپاتی محیطی در بیماران دیابت نوع ۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله تاثیر تحریک های الکتریکی پوستی بر درد ناشی از پلی نوروپاتی محیطی در بیماران دیابت نوع ۲ دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر تحریک های الکتریکی پوستی بر درد ناشی از پلی نوروپاتی محیطی در بیماران دیابت نوع ۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر تحریک های الکتریکی پوستی بر درد ناشی از پلی نوروپاتی محیطی در بیماران دیابت نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر تحریک های الکتریکی پوستی بر درد ناشی از پلی نوروپاتی محیطی در بیماران دیابت نوع ۲ :

مقاله تاثیر تحریک های الکتریکی پوستی بر درد ناشی از پلی نوروپاتی محیطی در بیماران دیابت نوع ۲ که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در آبان ۱۳۸۸ در مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران از صفحه ۳۶۳ تا ۳۶۹ منتشر شده است.
نام: تاثیر تحریک های الکتریکی پوستی بر درد ناشی از پلی نوروپاتی محیطی در بیماران دیابت نوع ۲
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله دیابت نوع ۲
مقاله پلی نوروپاتی
مقاله تحریک الکتریکی پوستی
مقاله تنس
مقاله دیادینامیک
مقاله دارونما

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: یکی از عوارض دیابت قندی نوروپاتی دردناک است. درمان و کنترل درد در بیماران مبتلا به پلی نوروپاتی در حال حاضر محدود به درمان های علامتی است. یکی از روش های درمان برخی از دردها، استفاده از الکتروآنالژزی است. در مورد اثر و نوع الکتروآنالژزی، بر دردهای پلی نوروپاتی مطالعه های ضد و نقیض وجود دارد. هدف از این مطالعه تعیین میزان اثر و نوع تحریک الکتریکی مناسب در بیماران مبتلا به دیابت قندی بود.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور انجام شد. آن دسته از بیماران دیابتی نوع ۲ که در ویزیت های ماهانه شکایاتی دال بر وجود دردهای نوروپاتی داشتند، پس از غربالگری و تشخیص پلی نوروپاتی، انتخاب شدند. ۴۱ بیمار به سه گروه تقسیم شدند. در دو گروه دو نوع تحریک الکتریکی پوستی (تحریک الکتریکی پوستی از نوع تنس و جریان دیادینامیک) اعمال شد و در گروه سوم از دارونمای تحریک الکتریکی استفاده شد. درمان طی دو مرحله انجام شد و تغییرات درد بیماران توسط نمره اسکور کیفی درد (۰ تا ۵) و نمره درد(VAS) اندازه گیری شد. اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS جمع آوری و به وسیله آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین درد در هر سه گروه قبل و بعد از درمان کاهش نشان داد. ولی تفاوت معنی داری بین گروه ها مشاهده نشد.
نتیجه گیری: اگرچه تحریک های الکتریکی پوستی برای کاهش درد در برخی از بیماری ها موثر است، در مطالعه ما تفاوت معنی داری بین جریان دیادینامیک، تنس و دارونما در بیماران دیابتی نوع ۲ که درد داشتند، مشاهده نشد.