مقاله اثر سیر بر آسیب های بیضه ای ناشی از دیابت شیرین در موش های صحرایی نر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر سیر بر آسیب های بیضه ای ناشی از دیابت شیرین در موش های صحرایی نر دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر سیر بر آسیب های بیضه ای ناشی از دیابت شیرین در موش های صحرایی نر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر سیر بر آسیب های بیضه ای ناشی از دیابت شیرین در موش های صحرایی نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر سیر بر آسیب های بیضه ای ناشی از دیابت شیرین در موش های صحرایی نر :

مقاله اثر سیر بر آسیب های بیضه ای ناشی از دیابت شیرین در موش های صحرایی نر که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در آبان ۱۳۸۸ در مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران از صفحه ۴۴۳ تا ۴۵۳ منتشر شده است.
نام: اثر سیر بر آسیب های بیضه ای ناشی از دیابت شیرین در موش های صحرایی نر
این مقاله دارای ۱۱ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سیر
مقاله آسیب های بیضه ای
مقاله دیابت
مقاله موش صحرایی نر

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: دیابت شیرین با تغییرات بافتی بیضه همراه است. در مطالعه حاضر هر دو اثر پیشگیری کننده و درمانی سیر بر آسیب بیضه ای در موش های صحرایی نر دیابتی شده با استروپتوزوتوسین (STZ) بررسی شد.
مواد و روش ها: ۴۰ سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار به ۵ گروه تقسیم شدند. (۱ گروه طبیعی (N)، (۲ گروه طبیعی + سیر (N+G)، (۳ گروه دیابتی (D)، که دیابت از طریق تزریق داخل صفاقی (۶۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) استرپتوزوتوسین ایجاد شد. (۴ گروه دیابتی + دریافت سیر قبل از دیابتی شدن ،(D+Gb) که دریافت سیر به مدت سه هفته قبل از تزریق STZ آغاز شد و آن برای سه هفته ی دیگر ادامه یافت. (۵ گروه دیابتی + دریافت سیر بعد دیابتی شدن(D+Ga) ، که دریافت سیر به مدت سه هفته بعد از تزریق STZ وجود داشت. آب سیر با دوز ۱ میلی لیتر به ازای هر صد گرم وزن بدن توسط گاواژ به موش های صحرایی خورانده شد. آسیب بیضه ای با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین – ائوزین بررسی شد.
یافته ها: موش های دیابتی کاهش چشمگیری در قطر و تعداد سلول های زاینده توبول سمینیفروس نشان دادند. سیر به طور قابل توجهی تغییرات مورفولوژیک ایجاد شده به وسیله دیابت و کاهش سلول های زاینده را کم کرد. گروه دریافت کننده سیر قبل از تزریق (D+Gb) STZ نسبت به گروه دریافت کننده سیر بعد از تزریق (D+Ga) STZ بهبودی بیشتری را در عوارض ناشی از دیابت نشان دادند.
نتیجه گیری: در این مطالعه برای اولین بار نشان داده شد که مصرف آب سیر دارای هر دو اثر پیشگیری کننده و درمانی بر کاهش آسیب های بیضه ای در موش های صحرایی نر دیابتی می باشد.