اثر حفاظتی کوآنزیم Q10 بر تشنج، حافظه فضایی کوتاه مدت و استرس اکسیداتیو در مدل صرع القا شده به وسیله اسیدکاینیک در موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر حفاظتی کوآنزیم Q10 بر تشنج، حافظه فضایی کوتاه مدت و استرس اکسیداتیو در مدل صرع القا شده به وسیله اسیدکاینیک در موش صحرایی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر حفاظتی کوآنزیم Q10 بر تشنج، حافظه فضایی کوتاه مدت و استرس اکسیداتیو در مدل صرع القا شده به وسیله اسیدکاینیک در موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر حفاظتی کوآنزیم Q10 بر تشنج، حافظه فضایی کوتاه مدت و استرس اکسیداتیو در مدل صرع القا شده به وسیله اسیدکاینیک در موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر حفاظتی کوآنزیم Q10 بر تشنج، حافظه فضایی کوتاه مدت و استرس اکسیداتیو در مدل صرع القا شده به وسیله اسیدکاینیک در موش صحرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: صرع لوب گیجگاهی شایع ترین نوع صرع در انسان است. بیماران مبتلا به این نوع صرع از تشنجات غیرقابل کنترل و اختلال در حافظه رنج می برند. این مطالعه برای ارزیابی اثر تجویز کوآنزیم Q10 بر تشنج، حافظه فضایی کوتاه مدت و برخی از شاخص های استرس اکسیداتیو هیپوکامپ در صرع القا شده به وسیله اسیدکاینیک در موش صحرایی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۴۸ سر موش صحرایی نر به شش گروه شم، گروه شم تحت تیمار با کوآنزیم (۱۰ mg/kg/bw) Q10 گروه دریافت کننده اسید کاینیک و گروه های دریافت کننده اسید کاینیک تحت تیمار با کوآنزیم (۲، ۵ و ۱۰ mg/kg/bw) Q10 تقسیم شدند. کوآنزیم Q10 به صورت داخل صفاقی و روزانه از یک هفته قبل از تزریق داخل هیپوکامپی اسید کاینیک (۴mg) تجویز شد. رفتار تشنجی موش های صحرایی بر اساس تقسیم بندی Racine و حافظه فضایی کوتاه مدت با استفاده از درصد رفتار تناوبی در ماز Y تعیین گردید. همچنین میزان مالون دی آلدئید، نیتریت و سوپراکسید دیسموتاز در هیپوکامپ نیز اندازه گیری شد.یافته ها: موش های دریافت کننده اسیدکاینیک تشنجات خودبخودی حاد و مزمن نشان دادند. به علاوه تجویز اسیدکاینیک موجب کاهش درصد رفتار تناوبی (ورودهای موفق و پشت سرهم یا سریالی به داخل تمام بازوها در مجموعه های سه تایی)، افزایش سطح مالون دی الدئید، نیتریت و کاهش فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در موش های دریافت کننده اسیدکاینیک در مقایسه با گروه شم شد (P<0.05). پیش درمان موش های دریافت کننده اسیدکاینیک با کوآنزیم Q10، شدت وقوع تشنجات خودبخودی را در آنها کاهش داد (P<0.05). همچنین کوآنزیم Q10 موجب افزایش درصد رفتار تناوب، کاهش میزان مالون دی الدئید و نیتریت شد (P<0.05)؛ ولی در میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز اثر معنی داری نداشت.نتیجه گیری: به نظر می رسد پیش درمان حیوانات دریافت کننده اسیدکاینیک با کوآنزیم Q10 علاوه بر کاهش وقوع تشنجات موجب بهبود حافظه فضایی کوتاه مدت و برخی از شاخص های استرس اکسیداتیو در هیپوکامپ موش صحرایی می شود.

کلید واژه: کوآنزیم Q10، اسیدکاینیک، صرع لوب گیجگاهی، ماز Y، مالون دی الدئید، تشنج