مقاله اثر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری بر کنترل کوتاه مدت قند خون در بیماران دیابتی نوع ۲

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اثر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری بر کنترل کوتاه مدت قند خون در بیماران دیابتی نوع ۲ دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری بر کنترل کوتاه مدت قند خون در بیماران دیابتی نوع ۲  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری بر کنترل کوتاه مدت قند خون در بیماران دیابتی نوع ۲،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری بر کنترل کوتاه مدت قند خون در بیماران دیابتی نوع ۲ :

مقاله اثر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری بر کنترل کوتاه مدت قند خون در بیماران دیابتی نوع ۲ که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در دی ۱۳۸۸ در مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران از صفحه ۵۰۰ تا ۵۰۳ منتشر شده است.
نام: اثر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری بر کنترل کوتاه مدت قند خون در بیماران دیابتی نوع ۲
این مقاله دارای ۴ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله دیابت شیرین (ملیتوس)
مقاله هلیکوباکترپیلوری
مقاله هموگلوبین گلیکوزیله (HbA_۱c)

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
مقدمه: دیابت شیرین (ملیتوس) یکی از شایع ترین بیماری های غدد درون ریز است که کنترل دقیق آن به منظور جلوگیری از بروز جدی مهم است. هلیکوباکترپیلوری نیز از شایع ترین عفونت های باکتریایی مزمن در دنیا است و در بعضی از مطالعه ها، بیماران آلوده به عفونت هلیکوباکترپیلوری نیازمند دوزهای بالاتر انسولین بوده و حتی سطح سرمی بالاتر (HbA_۱c) نسبت به بیماران غیرآلوده به عفونت داشتند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر درمان عفونت ناشی از هلیکوباکترپیلوری بر کنترل قند خون بیماران دیابتی نوع ۲ انجام شد.
مواد و روش ها: بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس که آزمون تنفسی اوره آز مثبت داشتند، به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه مورد که از نظر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری درمان می شدند و گروه دوم به عنوان کرده شاهد پیگیری شدند. در تمام بیماران HbA_۱c و FBS در شروع مطالعه و سه ماه بعد کنترل شد.
یافته ها: ۱۹ بیمار در گروه مورد و ۲۲ بیمار در گروه شاهد به طور کامل بررسی شدند. کاهش متوسط HbA_۱c و FBS در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت.
نتیجه گیری: در مطالعه حاضر درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲، نقشی در کنترل کوتاه مدت بیماری نداشت. شاید انجام مطالعه های جدید با تعداد نمونه بیشتر و پیگیری طولانی مدت و اجتناب از متغیرهای مخدوش کننده که بر افزایش قندخون اثر دارند، بتواند نقش هلیکوباکترپیلوری را در کنترل دیابت بهتر نشان دهد.