میکروفاسیس، ژئوشیمی و محیط رسوبی سازند جهرم در کوه گچ، در جنوب شرقی شهر لار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 میکروفاسیس، ژئوشیمی و محیط رسوبی سازند جهرم در کوه گچ، در جنوب شرقی شهر لار دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد میکروفاسیس، ژئوشیمی و محیط رسوبی سازند جهرم در کوه گچ، در جنوب شرقی شهر لار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی میکروفاسیس، ژئوشیمی و محیط رسوبی سازند جهرم در کوه گچ، در جنوب شرقی شهر لار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن میکروفاسیس، ژئوشیمی و محیط رسوبی سازند جهرم در کوه گچ، در جنوب شرقی شهر لار :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فصلنامه زمین شناسی ایران

تعداد صفحات :۲۵

سازند جهرم در برش کوه گچ در نزدیکی روستای چهار برکه، حدودا ۳۰ کیلومتری جنوب شرق شهر لار و در جنوب غربی حوضه زاگرس واقع شده است. این سازند با ضخامت ۴۰۴.۵ متر با توالی هایی از دولومیت، آهک دولومیتی و آهک به صورت هم شیب بر روی سازند ساچون قرار گرفته است، همچنین سازند آسماری با ترکیب سنگ شناسی آهک تا آهک مارنی با ضخامت ۴۴.۵ متر به صورت هم شیب بر روی سازند جهرم قرار گرفته و توسط رسوبات تبخیری سازند گچساران پوشیده شده است. سن سازند جهرم، پالئوسن پسین تا ائوسن پسین می باشد. در نهشته های ائوسن واقع در کوه گچ بر اساس توزیع و گسترش فرامینیفرها و دیگر اجزا اسکلتی و غیر اسکلتی، ۷ میکروفاسیس شناسایی گردیده است. این میکروفاسیس ها در یک محیط رمپ کربناته به همراه پشته های اائیدی نهشت کرده اند. علاوه بر مطالعات پتروگرافی، از مطالعات ژئوشیمیایی نیز به منظور تعیین ترکیب کانی شناسی اولیه و مطالعات دیاژنتیکی واحدهای آهکی و دولومیتی استفاده شده است. برای تعیین مقادیر ایزوتوپ های پایدار اکسیژن (d18O o/oo) و کربن (d13C o/oo)، تعداد ۳۰ نمونه از پودر سنگ آهک ها و دولومیت ها انتخاب و جهت تعیین دمای قدیمه این نهشته ها و روند دیاژنز استفاده شده اند. از مطالعات ژئوشیمی عنصری (Ca, Mg, Fe, Mn, Na, Sr) جهت تعیین ترکیب کانی شناسی اولیه آهک ها، ترکیب دولومیت ها، سیستم دیاژنتیکی باز و بسته استفاده شده است. این مطالعات حاکی از ترکیب کانی شناسی اولیه آراگونیتی، در یک سیستم بسته تا نیمه بسته با تبادل آب به سنگ پایین می باشد. روند دیاژنز در آهک ها و دولومیت ها بر اساس تغییرات ایزوتوپی اکسیژن و کربن یک روند دیاژنز تدفینی با حضور مواد آلی را نشان می دهد. سنگین بودن مقادیر d18O در دولومیت ها نسبت به آهک ها به دلیل شوری بالاتر و تفریق ایزوتوپی بیشتر در دولومیت ها می باشد. دمای قدیمه محاسبه شده در آهک ها بر اساس سنگین ترین ایزوتوپ اکسیژن ۱۸ دمای اولیه دیاژنتیکی (هنگامی که رسوبات در نزدیک سطح بوده اند، عمق کم تدفین) (معادل -۳.۳۲o/oo PDB) در آهکها، معادل ۲۷ درجه سانتیگراد تعیین گردیده است. با توجه به مطالعات چینه نگاری سکانسی ۲ توالی رسوبی شامل سیستم تراکت های پیش رونده (TST) و تراز بالا (HST) تعیین گردید. این سکانس ها از نوع رده ۳، با مرزهای ناپیوستگی از نوع SB2 معرفی شده اند. تغییرات حداکثر سطح پیش روی آب دریا (mfs) بر اساس رخساره ها و تغییرات ایزوتوپی شناسایی گردید.

کلید واژه: ژئوشیمی، میکروفاسیس، ائوسن، کوه گچ، حوضه زاگرس