مقاله استانداردسازی روش NASBA با به کارگیری ژن ۱۸s rRNA در تشخیص انگل لیشمانیا ماژور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله استانداردسازی روش NASBA با به کارگیری ژن ۱۸s rRNA در تشخیص انگل لیشمانیا ماژور دارای ۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله استانداردسازی روش NASBA با به کارگیری ژن ۱۸s rRNA در تشخیص انگل لیشمانیا ماژور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله استانداردسازی روش NASBA با به کارگیری ژن ۱۸s rRNA در تشخیص انگل لیشمانیا ماژور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله استانداردسازی روش NASBA با به کارگیری ژن ۱۸s rRNA در تشخیص انگل لیشمانیا ماژور :

مقاله استانداردسازی روش NASBA با به کارگیری ژن ۱۸s rRNA در تشخیص انگل لیشمانیا ماژور که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۸ در مجله پزشکی کوثر از صفحه ۱۳۷ تا ۱۴۲ منتشر شده است.
نام: استانداردسازی روش NASBA با به کارگیری ژن ۱۸s rRNA در تشخیص انگل لیشمانیا ماژور
این مقاله دارای ۶ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله لیشمانیا ماژور
مقاله روش NABSA
مقاله ژن ۱۸s rRNA

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
اهداف: لیشمانیا ماژور انگل تک یاخته ای تاژک دار، با تنوع بیش از ۲۰ گونه و دارای گسترش جهانی است. این انگل عامل بیماری لیشمانیازیس پوستی (CL) در انسان است. استفاده از روش های مولکولی برای تشخیص این بیماری، حساس تر از روش های میکروسکوپی است. استفاده از روش NASBA به دلیل شناسایی انگل زنده، دارای ویژگی بالایی است. هدف از این مطالعه، ارزیابی تکنیک مولکولی ایزوترمال (Nucleic Acid Sequence-Based Amplification) NASBA در تشخیص انگل زنده لیشمانیا در شرایط محیط کشت بود.
مواد و روش ها: پس از تکثیر انگل در محیط اختصاصیRPMI ، تخلیص RNA از مرحله پروماستیگوت به عمل آمد و از تکثیر ژن ۱۸S rRNA برای ارزیابی روش NASBA در تشخیص انگل زنده استفاده شد. باند حاصل از تکثیر این ژن اختصاصی، روی ژل آگارز مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته ها: RNAتخلیص شده از انگل، دارای وزن ۱۲۵kD و سه باند rRNA های ۲۴sa و ۲۴sb و ۱۸s rRNA بود. ژن اختصاصی ۱۸s rRNA انگل لیشمانیا در ناحیه تقریبا ۲۰۰ جفت بازی برای شناسایی پروماستیگوت انگل لیشمانیا ماژور در روشNASBA ، قابل استفاده بود.
نتیجه گیری: کاربرد تکنیک تکثیری و ایزوترمال NASBA روشی ایده آل با اختصاصیت بالا در تشخیص RNA انگل زنده لیشمانیا ماژور است. این روش برای ارزیابی دوره و اثربخشی داروهای ضدلیشمانیا و همچنین تشخیص اولیه درمان های ناموفق در بیماران مبتلا به لیشمانیای پوستی، جایگزین خوبی برای روش های غیرحساس میکروسکوپی و کشت است.