شیوع درماتیت سرکری در شالیکاران نواحی مرکزی استان مازندران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 شیوع درماتیت سرکری در شالیکاران نواحی مرکزی استان مازندران دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد شیوع درماتیت سرکری در شالیکاران نواحی مرکزی استان مازندران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی شیوع درماتیت سرکری در شالیکاران نواحی مرکزی استان مازندران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن شیوع درماتیت سرکری در شالیکاران نواحی مرکزی استان مازندران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم آزمایشگاهی (Medical Laboratory Journal)

تعداد صفحات :۶

زمینه و هدف: درماتیت سرکری یا خارش شناگران نوعی ضایعه پوستی ناشی از ازدیاد حساسیت، همراه با خارش است، که در اثر نفوذ سرکر (مرحله لاروی) انگل شیستوزومای حیوانی نظیر شیستوزومای پرندگان و نشخوارکنندگان خصوصا جنس تریکوبیلارزیا در پوست ایجاد می شود. با توجه به وجود هر دو میزبان واسط و نهایی این انگل در شمال کشور، این مطالعه به منظور تعیین شیوع درماتیت سرکری در شالیکاران نواحی مرکزی استان مازندران انجام گرفت.روش بررسی: برای انجام این مطالعه توصیفی – مقطعی، با مراجعه به زیستگاه پرندگان مهاجر آبزی در روستاهای توابع شهرستان های ساری، بابل، قائمشهر و سوادکوه، دست و پای ۶۵۰ شالیکار از مناطق مذکور از نظر بالینی به منظور شناسایی موارد بیماری مورد معاینه قرار گرفت. همچنین علائم و شکایات بیماران در پرسشنامه ثبت شد.یافته ها: در مجموع ۷۷.۵ درصد از افراد که به طور دائم در تماس با آب بودند به درماتیت سرکری مبتلا بودند. تمامی مبتلایان مذکر بوده و اغلب آنها افراد بومی بودند.نتیجه گیری: شیوع بالای درماتیت سرکری در شالیکاران این مناطق، این بیماری را به عنوان یک معضل بهداشتی تبدیل نموده و همچنین مطرح کننده بازپدیدی بیماری در نواحی تحت بررسی می باشد. لذا می توان با افزایش آگاهی شالیکاران و ارائه راهکارهای مناسب برای پیشگیری و کنترل بیماری و همچنین بهسازی مناطق آلوده سبب ارتقا وضعیت بهداشتی منطقه شد.

کلید واژه: تریکوبیلارزیا، شیستوزومای پرندگان، درماتیت سرکری، خارش شالیکاران