مقایسه فراوانی بیان مارکرهای p53 و Ki-67 در انواع هیستولوژیک کارسینوم سلول بازال
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقایسه فراوانی بیان مارکرهای p53 و Ki-67 در انواع هیستولوژیک کارسینوم سلول بازال دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقایسه فراوانی بیان مارکرهای p53 و Ki-67 در انواع هیستولوژیک کارسینوم سلول بازال کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه فراوانی بیان مارکرهای p53 و Ki-67 در انواع هیستولوژیک کارسینوم سلول بازال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقایسه فراوانی بیان مارکرهای p53 و Ki-67 در انواع هیستولوژیک کارسینوم سلول بازال :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی همدان
تعداد صفحات :۹
مقدمه و هدف: کارسینوم سلول بازال(BCC) شایعترین تومور بدخیم مبتلاکننده انسان است. در پاتوژنز این تومور بیش از همه نقش اشعه ماورا بنفش شناخته شده است. علاوه بر این اخیرا برخی مارکرهای ایمونوهیستوشیمیایی مانند پروتئین p53 و یا آنتی ژن Ki-67 در پاتوژنز BCC مطرح شده اند. همچنین برخی مطالعات از آنها به عنوان عوامل پیش آگهی دهنده در موارد عود یا متاستاز نام برده اند. این مطالعه جهت تعیین فراوانی و شدت بیان این مارکرها در نمونه های BCC انجام شده است.روش کار: مطالعه حاضر نوعی مطالعه توصیفی-تحلیلی است که بر روی ۱۰۰ نمونه بدست آمده از بیماران مبتلا به BCC انجام شده است. ابتدا نمونه ها با فرمالین فیکس شده و با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین-ائوزین با میکروسکوپ نوری مشاهده شدند و تایپ هیستوپاتولوژیک BCC تعیین شد. سپس با استفاده از کیت های آزمایشگاهی مخصوص از نظر p53 و Ki-67 مورد ارزیابی قرار گرفتند. لام های آماده شده از نظر بیان یا عدم بیان و نیز شدت بیان این مارکرها بررسی شدند. اطلاعات دیگری مانند سن، جنس، ناحیه آناتومیک درگیر و تایپ هیستوپاتولوژیک به همراه نتایج بدست آمده از بررسی این بیومارکرها استخراج شده و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS 15.0 آنالیز شدند.نتایج: از ۱۰۰ بیمار شرکت کننده در مطالعه ۶۲% مرد و ۳۸% زن بودند. میانگین سنی مبتلایان ۱۴.۳۶±۶۳.۹۷ سال بدست آمد. درصد فراوانی بیان Ki-67 و p53 به ترتیب ۶۰% و ۷۶% بود. از نظر شدت بیان Ki-67،۳۰% نمونه ها بیان قوی و ۷۰% بیان ضعیف داشتند. این مقدار برای p53،۳۰% بیان ضعیف و ۷۰% شدت بیان قوی از خود نشان دادند. از نظر ارتباط بین فراوانی و یا شدت بیان این مارکرها با متغیرهایی مانند سن، جنس، محل آناتومیک ضایعه، و تایپ پاتولوژیک ضایعات بررسی انجام شد که در اغلب موارد ارزشP بالاتر از رقم معناداری تعریف شده (۰.۰۵) بدست آمد، بجز در مورد ارتباط بین سن بیماران و شدت بیان Ki-67 در سنین پایین تر که میزان بیان این مارکر قویتر بود .(P=0.036)نتیجه نهایی: با توجه به نتیجه بدست آمده در مورد بیان p53 و Ki-67 در بیماران BCC می توان گفت از نظر فراوانی بیان این مارکرها مطالعه حاضر با سایر مطالعات همخوانی دارد اما از نظر ارتباط بین شدت بیان این مارکرها با واریان های پاتولوژیک خاص، جنس و با ناحیه آناتومیک مبتلا، مطالعه حاضر تاییدکننده این ارتباط نبود و تفاوت های بدست آمده از نظر آماری معنادار نبودند.
کلید واژه: ژن p53، کارسینوم سلول بازال، آنتی ژن ۶۷-Ki
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.