مقاله اعتبار و روایی ابزار تعیین بی قراری – خواب آلودگی ریچموند در بیماران بزرگسال بخش های ویژه؛ ویرایش فارسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اعتبار و روایی ابزار تعیین بی قراری – خواب آلودگی ریچموند در بیماران بزرگسال بخش های ویژه؛ ویرایش فارسی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اعتبار و روایی ابزار تعیین بی قراری – خواب آلودگی ریچموند در بیماران بزرگسال بخش های ویژه؛ ویرایش فارسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اعتبار و روایی ابزار تعیین بی قراری – خواب آلودگی ریچموند در بیماران بزرگسال بخش های ویژه؛ ویرایش فارسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اعتبار و روایی ابزار تعیین بی قراری – خواب آلودگی ریچموند در بیماران بزرگسال بخش های ویژه؛ ویرایش فارسی :

مقاله اعتبار و روایی ابزار تعیین بی قراری – خواب آلودگی ریچموند در بیماران بزرگسال بخش های ویژه؛ ویرایش فارسی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در بهار ۱۳۸۸ در پرستاری مراقبت ویژه IRANIAN JOURNAL OF CRITICAL CARE NURSING (IJCCN) از صفحه ۱۵ تا ۲۱ منتشر شده است.
نام: اعتبار و روایی ابزار تعیین بی قراری – خواب آلودگی ریچموند در بیماران بزرگسال بخش های ویژه؛ ویرایش فارسی
این مقاله دارای ۷ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله داروی آرام بخش
مقاله بی قراری
مقاله اعتبار
مقاله روایی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
اهداف: داروهای آرام بخش به میزان زیادی برای بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه به کار برده می شود. ارزیابی ساختاری از آرام سازی و بی قراری، برای تعیین مقدار دارو های آرام بخش بر اساس نوع رفتار بی قراری مفید است. مطالعه حاضر با هدف تعیین دقیق اعتبار و روایی مقیاس ریچموند به زبان فارسی در بیماران بزرگسال بستری در بخش مراقبت ویژه انجام شد.
روش ها: ابتدا نسخه انگلیسی ریچموند به زبان فارسی برگردانده و با اجماع متخصصان، نسخه فارسی اولیه تهیه شد و روی ۳۵ بیمار مورد آزمایش قرار گرفت. نسخه فارسی به روش «ترجمه برگشتی» مجددا به انگلیسی برگردانده و روی ۳۵ بیمار آزمایش شد. پس از آموزش کاربران (یک پزشک بیهوشی و ۷ پرستار)، این مقیاس در دو مرحله روی ۱۲۰ بیمار بستری در بخش مراقبت ویژه بزرگسالان یکی از بیمارستان های تهران به منظور اندازه گیری روایی بین آزمون گرها مورد مطالعه قرار گرفت.
یافته ها: مقایسه ضریب همسانی درون گروهی (مقیاس اصلی ریچموند؛ ) معادل ۰۶۵ با مقیاس آنالوگ بصری (r) معادل ۰۷۶ و ضریب توافق بین گروهی (a) معادل ۰۹۵ حاکی از توافق قابل قبول بین ارزیابان است.
نتیجه گیری: مقیاس سطح بی قراری ریچموند، ابزار مناسبی برای اندازه گیری وضعیت آرام سازی در بیماران بخش ویژه بین فارسی زبانان است و ضریب توافق مناسبی بین ارزیابان دارد. استفاده از این مقیاس استاندارد، از عوارض آرام سازی و مدت زمان استفاده از آنها می کاهد و پرستاران بخش مراقبت ویژه، با مفهوم آرام سازی بر اساس دستور پزشک به تفاهم می رسند.