ارزیابی تجدیدپذیری و تغییر حجم آبخوان به کمک تحلیل فرایندهای هیدرولوژیک، هیدروژئولوژیک و ردیاب های شیمیایی (بررسی موردی: حوزه آبخیز هشتگرد)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی تجدیدپذیری و تغییر حجم آبخوان به کمک تحلیل فرایندهای هیدرولوژیک، هیدروژئولوژیک و ردیاب های شیمیایی (بررسی موردی: حوزه آبخیز هشتگرد) دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی تجدیدپذیری و تغییر حجم آبخوان به کمک تحلیل فرایندهای هیدرولوژیک، هیدروژئولوژیک و ردیاب های شیمیایی (بررسی موردی: حوزه آبخیز هشتگرد)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی تجدیدپذیری و تغییر حجم آبخوان به کمک تحلیل فرایندهای هیدرولوژیک، هیدروژئولوژیک و ردیاب های شیمیایی (بررسی موردی: حوزه آبخیز هشتگرد)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی تجدیدپذیری و تغییر حجم آبخوان به کمک تحلیل فرایندهای هیدرولوژیک، هیدروژئولوژیک و ردیاب های شیمیایی (بررسی موردی: حوزه آبخیز هشتگرد) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مرتع و آبخیزداری (منابع طبیعی ایران)

تعداد صفحات :۲۰

در این پژوهش با ارزیابی و تحلیل ارتباط فرایندهای هیدرولوژی و هیدروژئولوژی، مقدار تغذیه و تخلیه سفره آب زیرزمینی و زمان تجدیدپذیری آب آبخوان در حوضه هشتگرد بررسی شده است. ابتدا، محدوده سفره، به کمک مورفولوژی دشت و اطلاعات چاه های موجود تعیین و سپس بررسی هیدروژئوشیمیایی شامل نمونه برداری و تحلیل صورت گرفت. در این پژوهش، در کل از تجزیه شیمیایی کامل تعداد ۲۹۱ نمونه استفاده شده است. از این تعداد ۱۹۵ نمونه از آب و خاک محیط غیراشباع در عمق ۳۰ تا ۹۰ متر (نمونه گیری در هر متر عمق)، ۱۰ نمونه از بارش، پنج نمونه از آب قنات، ۲۱ نمونه از آب چاه های دشت و ۶۰ نمونه از آب ۶ رودخانه برداشت شده است. بر پایه داده های بیلان آبی، متوسط تغذیه سالانه آبخوان حدود ۲۴۵ میلیون مترمکعب و متوسط افت سطح آب زیرزمینی در یک دوره ۷ ساله حدود ۰.۳۷ متر در سال می باشد که نشانه استفاده بیشتر از ظرفیت تجدیدپذیری آبخوان است. با توجه به نتایج این پژوهش، مقدار تغذیه طبیعی سفره از طریق بارش مستقیم حدود ۳ درصد مقدار بارش می باشد. سهم تغدیه طبیعی بارش در محدوده آبخوان حدود ۲ درصد از کل تغذیه راشامل می شود. در یک منطقه ۷۵۲ کیلومتر مربعی تغذیه از ۲.۳ تا ۱۵.۱ میلی متر در سال در تغییر بوده و زمان لازم برای رسیدن تغذیه طبیعی ناشی از بارش به سطح سفره در جنوب آبخوان با ضخامت آبرفت ۳۰ متر حدود ۱۲۰۰ سال، و در منطقه شمالی آبخوان با عمق آبرفت ۹۰ متر حدود ۱۱۰۰۰ سال بدست آمده است. از طرف دیگر، تغذیه متمرکز از طریق منافذ، درز و شکاف های ستون آبرفت با قابلیت آبگذری ۲۵۰۰ مترمربع در روز در شمال آبخوان و ۳۰۰ مترمربع در روز در جنوب آن دارای زمان تجدید پذیری بالقوه ۲.۹۲ سال است، که نشان دهنده نقش مهم مقدار و سرعت تجدیدپذیری تغذیه متمرکز سفره آب زیرزمینی می باشد. بررسی ها روی تغذیه در سایر نقاط جهان حاکی از این است که تغذیه مستقیم از طریق بارش از صفر تا حدود %۴۰ حجم متوسط بارش را شامل می شود. پژوهش حاضر نشان داد که در این منطقه نزدیک به %۹۸ از تغذیه آبخوان به صورت تغذیه متمرکز یا خطی صورت می گیرد و با سرعت تجدید پذیری حدود سه سال به سطح سفره می رسد. با این وجود باید مدیریت آبخوان و نقش مهم تغذیه متمرکز و واداری (از محل شکستگی ها، منافذ، درز و شکاف های ستون آبرفت به صورت جریان اشباع و یا نزدیک به آن) از طریق اقدامات آبخیزداری، پخش سیلاب و تقویت پوشش گیاهی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

کلید واژه: بیلان آبی آبخوان، تجدیدپذیری آب زیرزمینی، ردیاب های شیمیایی، هیدروژئولوژی، تغذیه طبیعی و واداری، هشتگرد