منابع حمایت اجتماعی موثر در خودمراقبتی بیماران دیابتی شهر بوشهر سال ۹۱ – ۱۳۹۰

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 منابع حمایت اجتماعی موثر در خودمراقبتی بیماران دیابتی شهر بوشهر سال ۹۱ – ۱۳۹۰ دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد منابع حمایت اجتماعی موثر در خودمراقبتی بیماران دیابتی شهر بوشهر سال ۹۱ – ۱۳۹۰  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی منابع حمایت اجتماعی موثر در خودمراقبتی بیماران دیابتی شهر بوشهر سال ۹۱ – ۱۳۹۰،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن منابع حمایت اجتماعی موثر در خودمراقبتی بیماران دیابتی شهر بوشهر سال ۹۱ – ۱۳۹۰ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : طب جنوب

تعداد صفحات :۱۳

زمینه: دیابت یکی از مشکلات جدی جهانی بوده و خودمراقبتی عامل موثری در کنترل آن می باشد. یکی از عوامل موثر در خودمراقبتی بیماران دیابتی، حمایت اجتماعی است و با توجه به وجود منابع حمایتی گوناگون، ضروری است تا منابع موثر در این زمینه شناسایی گردد. بنابراین هدف از این بررسی شناسایی منابع حمایتی موثر در خودمراقبتی می باشد.مواد و روش ها: این مطالعه بر روی ۳۹۶ بیمار دیابتی که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام گردید. نمونه هایی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند اقدام به تکمیل پرسشنامه های استاندارد مربوط به خودمراقبتی و منابع حمایت اجتماعی بیماری های مزمن نموده و بعد از جمع آوری اطلاعات و ورود داده ها به نرم افزار آماری SPSS ویرایش ۱۶، به منظور بررسی منابع حمایتی موثر در ابعاد مختلف خودمراقبتی از مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید.یافته ها: از بین شش منبع حمایتی، بیشترین حمایت توسط سه منبع سازگاری شخصی، مراقبین بهداشتی و خانواده/ دوستان ارائه شده بود (ضریب تبیین ۴۳ درصد). سازگاری شخصی پیشگویی کننده کلیه جنبه های خودمراقبتی به جز کنترل قندخون بوده، مراقبین بهداشتی عامل موثری در خودتنظیمی و تعامل با مراقبین محسوب شده و خانواده/ دوستان نیز پیشگویی کننده انطباق با بیماری، خودتنظیمی و تعامل با مراقبین بودند.نتیجه گیری: بیماران دیابتی از منابع حمایتی بسیار اندکی جهت خودمراقبتی بهره مند می باشند و سازگاری شخصی با بیماری مهم ترین منبع حمایتی بوده و منابعی از جمله سیاست ها/ رسانه، محیط کار و سیستم های ارائه خدمات بهداشتی منبع حمایتی موثری در خودمراقبتی نبودند. بنابراین ارائه این منابع ممکن است در ارتقا خودمراقبتی نقش مهمی داشته باشند.

کلید واژه: خودمراقبتی، دیابت، منابع حمایت اجتماعی، ایران