ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد برخی از ژنوتیپ های عدس در تاریخ های مختلف کاشت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد برخی از ژنوتیپ های عدس در تاریخ های مختلف کاشت دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد برخی از ژنوتیپ های عدس در تاریخ های مختلف کاشت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد برخی از ژنوتیپ های عدس در تاریخ های مختلف کاشت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد برخی از ژنوتیپ های عدس در تاریخ های مختلف کاشت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش کشاورزی

تعداد صفحات :۱۲

به منظور دست یابی به مطلوب ترین ژنوتیپ و تاریخ کاشت عدس، آزمایشی در سال زراعی ۸۵-۱۳۸۴ در مزرعه آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل به صورت طرح کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اصلی شامل تاریخ های کاشت (۲۵ آبان، ۱۵ آذر و ۵ دی) و فاکتور فرعی شامل ۵ ژنوتیپ عدس (توده محلی سیستان، رقم زیبا، توده محلی قزوین، لاین ۹۴۹ و لاین ۴۶۰۵) بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که صفات عملکرد دانه، تعداد دانه در بوته، تعداد غلاف در بوته، تعداد شاخه در بوته، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفتند، ولی صفات ارتفاع بوته و وزن صد دانه در تاریخ کاشت های مختلف تفاوت معنی داری نشان ندادند. مقادیر صفات مورد اشاره، در تاریخ کاشت ۲۵ آبان بیشتر از سایر تاریخ های کاشت بودند. با تاخیر در کاشت، تمام صفات مورد بررسی روند کاهشی نشان دادند. بین ژنوتیپ ها از لحاظ صفات مورد بررسی اختلاف معنی داری در سطح یک درصد مشاهده شد. تعداد شاخه در بوته، تعداد دانه در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف در بوته و عملکرد دانه و بیولوژیک تحت تاثیر اثر متقابل تاریخ کاشت و ژنوتیپ واقع شدند. بالاترین همبستگی مثبت و معنی دار بین تعداد غلاف در بوته با تعداد دانه در بوته و هم چنین بین عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیکی و حداقل همبستگی منفی بین وزن صد دانه با عملکرد بیولوژیک مشاهده شد. توده محلی سیستان از نظر صفات مورد بررسی، به جز وزن صد دانه، برتر از سایر ژنوتیپ ها بود و در هر سه تاریخ کاشت به دلیل تولید بیشترین تعداد دانه در بوته، حداکثر عملکرد دانه را در هکتار تولید کرد، لذا در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه به عنوان ژنوتیپ برتر برای کاشت در منطقه پیشنهاد می شود.

کلید واژه: عدس، تاریخ کاشت، عملکرد دانه و ژنوتیپ