نقش خانه های دوم در گردشگری و جریان سرمایه در نواحی روستایی مورد: ناحیه بینالود (خراسان رضوی)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نقش خانه های دوم در گردشگری و جریان سرمایه در نواحی روستایی مورد: ناحیه بینالود (خراسان رضوی) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نقش خانه های دوم در گردشگری و جریان سرمایه در نواحی روستایی مورد: ناحیه بینالود (خراسان رضوی)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نقش خانه های دوم در گردشگری و جریان سرمایه در نواحی روستایی مورد: ناحیه بینالود (خراسان رضوی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نقش خانه های دوم در گردشگری و جریان سرمایه در نواحی روستایی مورد: ناحیه بینالود (خراسان رضوی) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : جغرافیا

تعداد صفحات :۲۴

گردشگری در سالهای اخیر، هم در سطح ملی و هم در سطح بین المللی، اهمیت همه جانبه ای یافته و در این زمینه حجم انبوهی از کتاب و مقاله (جرج و همکاران، ۲۰۰۹؛ رابینسون و همکاران، ۲۰۱۱؛ کنرادی و باک، ۲۰۱۲) فراهم آمده است. در این گونه نوشته ها آنچه بیشتر مورد توجه بوده است، اهمیت گردشگری و جایگاه اقتصادی آن (اوردگبه و فدیبی، ۲۰۰۹؛ چانگ، ۲۰۰۷؛ آزریا، ۲۰۰۴) که اغلب از آن در منابع فارسی به عنوان «صنعت» یاد می شود، بوده است. گاهی نیز نوع دیگری از گردشگری به عنوان «خانه های دوم» مطرح می گردد (رهنمایی، ۱۹۷۹؛ رضوانی، ۱۳۸۲؛ هال و مولر، ۲۰۰۴؛ پیتکنن، ۲۰۰۸؛ اوورواگ و برگ، ۲۰۱۱). افزون بر این، بیشتر این گونه منابع، به توسعه گردشگری در قالب «مقصد» به عنوان مکان مبتنی بر سرزمین توجه داشته اند (ماتیاس و همکاران، ۲۰۱۱؛ ویلیامز، ۲۰۰۹). با این وجود، آنچه در این میان کمتر مورد توجه قرار گرفته است، بررسی و وارسی سرشت نسبی مکان و نقش نحوه عمل گردشگران در تحول و شکلدهی به این مکانها در قالب مباحث مربوط به تولید فضاهای ویژه است. در این چارچوب، گردشگری، از هر نوع که باشد، به مثابه نوعی کنش در فضاست که نه تنها زمینه تحرک مکانی- فضایی را فراهم می سازد، بلکه پدیدار آمدن انواع جریانها و شبکه های مبتنی بر ملاحظات گوناگون فضایی را بسترسازی می نماید. البته، این گونه کوشش ها در چارچوب این گونه نظرات که بیش از هرچیز بر نقش گردشگران تاکید دارند، ممکن است با این مساله همراه شوند که به وجهی افراطی بر مقولات «دوتایی»، همچون «گردشگران و جامعه میزبان»، «تولید و مصرف» و «اقتصاد و فرهنگ» تاکید ورزند (یوهانسون، ۲۰۰۵). بعضی کارشناسان این جنبه ها را در چارچوب تئوری کنش- شبکه (یوهانسون، ۲۰۰۵) و بعضی دیگر در قالب معضلات نابرابری (کول و مورگان، ۲۰۱۰)، هویتهای اجتماعی (برنز و نوولی، ۲۰۰۶)، پیامدهای زیست محیطی (مول، ۱۹۹۵؛ هیل و گیل، ۲۰۰۹؛ باکلی، ۲۰۱۱)، قابلیتها و فرصتها (ویرینگ و نیل، ۲۰۰۹) و یا اخلاق و فرهنگ (فنل و مالوی، ۲۰۰۷؛ مفخر و برنز، ۲۰۱۲) به بررسی گرفته اند. مقاله پیش رو کوشش دارد، این گونه جنبه ها را با تاکید بر خانه های دوم و نقش آنها در جریان سرمایه، در قالب وارسی روستاهای ناحیه بینالود در چارچوب رویکرد «پویش ساختاری- کارکردی» (سعیدی، ۱۳۹۱ الف) مورد بررسی قرار دهد. این نگرش به مقوله گردشگری با این تاکید همراه است که هدف نهایی از گردشگری روستایی، تبدیل این گونه عرصه ها به فضاهای شبه شهری نیست، بلکه حفاظت از چشم اندازهای محیطی و ارزش های اجتماعی- اقتصادی آنها، به مثابه کلیت های نظاموار و هم پیوسته مکانی- فضایی، از نخستین الزامات رونق انواع گردشگری روستایی است (سعیدی و همکاران، ۱۳۹۱).

کلید واژه: خانه های دوم، گردشگری، جریان سرمایه، نواحی روستایی، بینالود